Στην παρούσα διπλωματική εργασία διερευνώνται οι επιρροές και οι προεκτάσεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και της μηχανοτεχνίας στη σύγχρονη εποχή, μέσω της ανάλυσης της πορείας και του έργου του αγρονόμου μηχανικού Ιωάννη Σ. Παπαδάκη (1903–1997). Εστιάζοντας στη συμβολή του Παπαδάκη ως μελέτη περίπτωσης, επιχειρείται η αποτίμηση του έργου του σε συνάρτηση με τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες των χωρών στις οποίες δραστηριοποιήθηκε. Η βιογραφική προσέγγιση αναδεικνύει τον Παπαδάκη ως πρόδρομο του τεχνοεπιστήμονα, σε μια περίοδο κατά την οποία ο εν λόγω ρόλος δεν είχε ακόμη καθιερωθεί ή αναγνωριστεί ευρέως. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η πολυδιάστατη δράση του Παπαδάκη εκδηλώνεται μέσα από την ιδιότητά του ως μηχανικού, και συγκεκριμένα ως αγρονόμου μηχανικού, υπό το πρίσμα της αγρονομικής επιστήμης. Ο Παπαδάκης ασχολήθηκε με όλα τα επιμέρους πεδία των πολύπτυχων πανεπιστημιακών του σπουδών, ενώ διεθνώς θεωρείται θεμελιωτής της Οικολογικής Γεωργίας (Écologie Agricole). Το εκτενές έργο του εξελίσσεται διαρκώς και μπορεί να κατανεμηθεί στις ακόλουθες φάσεις: α) πειραματική, κυρίως κατά τα νεότερα έτη του, β) ερευνητική, κατά την ώριμη περίοδο της ζωής του, και γ) φιλοσοφική, κατά την ύστερη φάση του βίου του. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά, ιδίως μετά το 1960, συνδέονται με την ανάδυση ενός νέου τύπου διανοητή, ο οποίος δεν δύναται να περιγραφτεί αποκλειστικά ως επιστήμονας, μηχανικός ή τεχνολόγος, αλλά ενσαρκώνει μια υβριδική μορφή γνώσης και δράσης.

This Master’s dissertation explores the influences and implications of science, technology, and engineering in the modern era, through an analysis of the career and work of agronomist engineer Ioannis S. Papadakis (1903–1997). By focusing on Papadakis as a case study, the research aims to assess his scientific contributions in relation to the political and social contexts of the countries in which he was active. The biographical approach highlights Papadakis as a forerunner of the techno-scientist, at a time when such a role had not yet been widely established or recognized. Of particular interest is the fact that Papadakis’s multifaceted activity was expressed through his identity as an engineer -specifically, as an agronomist engineer- within the framework of agronomic science. He engaged with all subfields of his discipline and is internationally regarded as a founding figure of Ecological Agriculture (Écologie Agricole). His extensive body of work can be categorized into three distinct phases: (a) experimental, primarily during his early years; (b) research-oriented, during the mature period of his life; and (c) philosophical, in his later years. These characteristics, especially after 1960, are associated with the emergence of a new type of intellectual one who cannot be classified solely as a scientist, engineer, or technologist, but rather embodies a hybrid form of knowledge and praxis.