Η διπλωματική εργασία με τίτλο "Bubblewrap, χάραξη και άλλες μαγγανείες" εξετάζει τη
σχέση μεταξύ ζωγραφικής, φωτογραφίας και κινηματογράφου, με ιδιαίτερη έμφαση στο
ντοκιμαντέρ ως μέσο αναπαράστασης της πραγματικότητας. Η έρευνα ξεκινά με μια ιστορική
αναδρομή στην ανάπτυξη της οπτικής τέχνης, από την Αναγέννηση έως τη σύγχρονη εποχή,
και συνεχίζει με την εξέλιξη της φωτογραφίας και του κινηματογράφου, αναλύοντας τη
θεωρητική και πρακτική τους επίδραση στην τέχνη.
Το πρακτικό μέρος της εργασίας επικεντρώνεται στη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που
καταγράφει τη ζωή στο εργαστήριο Χαρακτικής του Τμήματος Εικαστικών και
Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ. Η ταινία αποτυπώνει τις εμπειρίες των φοιτητών και των
καθηγητών, τονίζοντας το ρόλο του τυχαίου και της αλληλεπίδρασης μεταξύ των
συμμετεχόντων και της κάμερας. Η αυθορμητικότητα και η δυναμική του χώρου οδήγησαν σε
μια πιο οργανική και συμμετοχική μορφή ντοκιμαντέρ. Η ταινία της διπλωματικής υιοθετεί
μια συμμετοχική προσέγγιση, όπου η κάμερα γίνεται μέρος της δράσης και οι συμμετέχοντες
αλληλεπιδρούν ανοιχτά με αυτήν.
Τέλος, η εργασία υπογραμμίζει τη σημασία του ρεαλισμού στο ντοκιμαντέρ, όχι ως απλή
αναπαράσταση της πραγματικότητας, αλλά ως μέσο συναισθηματικής εμπλοκής και
ψυχολογικής εγγύτητας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ταινία που συνδυάζει την
αφηγηματική δομή με την αυθορμητικότητα της καθημερινότητας, προσφέροντας μια
"εσωτερική” ματιά στον κόσμο της χαρακτικής και των ανθρώπων που την ασκούν.

The thesis entitled “Bubblewrap, engraving and other manganese” examines the relationship
between painting, photography and cinema, with particular emphasis on documentary as a
means of representing reality. The research begins with a historical review of the development
of visual art, from the Renaissance to the modern era, and continues with the development of
photography and film, analyzing their theoretical and practical impact on art.
The practical part of the thesis focuses on the creation of a documentary film documenting life
in the printmaking laboratory of the Department of Visual and Applied Arts of the Aristotle
University of Thessaloniki. The film captures the experiences of students and teachers,
emphasizing the role of chance and the interaction between the participants and the camera.
The spontaneity and dynamics of the space led to a more organic and participatory
documentary format. The thesis film adopts a participatory approach, where the camera
becomes part of the action and participants interact openly with it.
Finally, the paper highlights the importance of realism in documentary filmmaking, not as a
mere representation of reality, but as a means of emotional engagement and psychological
closeness. The end result is a film that combines narrative structure with the spontaneity of
everyday life, offering a unique insight into the world of printmaking and the people who
practice it