Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της έντασης και των παραγόντων που συνδέονται με την επαγγελματική εξουθένωση (burnout) στους επαγγελματίες υγείας που εργάζονται σε ογκολογικά τμήματα νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS). Επιπλέον, η μελέτη στοχεύει στην ανάλυση της σχέσης ανάμεσα στα επίπεδα εξουθένωσης και στις επαγγελματικές συμπεριφορές, όπως η ποιότητα παροχής φροντίδας, η επαγγελματική δέσμευση και η επικοινωνία με ασθενείς και συναδέλφους. Μέσω αυτής της διερεύνησης επιδιώκεται η ενίσχυση της κατανόησης των παραγόντων που επηρεάζουν την ευημερία των επαγγελματιών και την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, με σκοπό τη βελτίωση των υποστηρικτικών πολιτικών και παρεμβάσεων στους εργασιακούς χώρους.

Μεθοδολογία: Το δείγμα της μελέτης αποτελούνταν από επαγγελματίες υγείας που εργάζονται σε ογκολογικά τμήματα δημόσιου νοσοκομείου στην πόλη Cambridge του Ηνωμένου Βασιλείου στους οποίους διανεμήθηκε το ερωτηματολόγιο προς συμπλήρωση. Το ερωτηματολόγιο αποτελούνταν από τρία βασικά μέρη. Το πρώτο ήταν το Caring Behaviors Inventory (CBI), το δεύτερο ήταν το Maslach Burnout Inventory (MBI) ερωτηματολόγιο, ενώ το τρίτο μέρος αφορούσε τα δημογραφικά στοιχεία των εργαζομένων. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 26.0.

Αποτελέσματα: Η μελέτη ανέδειξε σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ συνθηκών εργασίας και δημογραφικών παραγόντων με τις διαστάσεις της επαγγελματικής εξουθένωσης και τις συμπεριφορές φροντίδας σε ογκολογική κλινική. Η ικανοποίηση από τον επαγγελματικό ρόλο σχετίστηκε αρνητικά με τη συναισθηματική εξάντληση, υποδηλώνοντας ότι η ικανοποίηση αυτή λειτουργεί ως προστατευτικός παράγοντας. Το φύλο αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα, με τις γυναίκες να εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα συναισθηματικής εξάντλησης και υψηλότερα επίπεδα συμπεριφορών φροντίδας, πιθανόν λόγω κοινωνικών και πολιτισμικών επιρροών. Η αποπροσωποποίηση συσχετίστηκε αρνητικά με τις συμπεριφορές φροντίδας και θετικά με το επίπεδο εκπαίδευσης, καθώς οι πιο μορφωμένοι επαγγελματίες έδειξαν μεγαλύτερη ψυχική απόσταση, ίσως λόγω της διαφοράς ανάμεσα στη θεωρητική γνώση και την πρακτική εφαρμογή. Η αίσθηση προσωπικής επιτυχίας συνδέθηκε θετικά με τις συμπεριφορές φροντίδας, ενισχύοντας την επαγγελματική ικανοποίηση. Επιπλέον, περισσότερες ώρες εργασίας σχετίστηκαν με μειωμένες συμπεριφορές φροντίδας, ενώ η υποστήριξη από την ομάδα και η ικανοποίηση από τον ρόλο βελτίωσαν την ποιότητα της φροντίδας. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η ικανοποίηση από τον ρόλο στην ομάδα και το επίπεδο εκπαίδευσης αναδείχθηκαν ως οι κύριοι παράγοντες πρόβλεψης των συμπεριφορών φροντίδας.

Συμπεράσματα: Η μελέτη ανέδειξε ότι η επαγγελματική εξουθένωση είναι ιδιαίτερα συχνή μεταξύ των νοσηλευτών σε ογκολογικές μονάδες, με τη συναισθηματική εξάντληση να αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα. Η ικανοποίηση από την εργασία και η υποστήριξη από το εργασιακό περιβάλλον συμβάλλουν στη μείωση της εξουθένωσης και στην αναβάθμιση της ποιότητας της φροντίδας. Παράγοντες όπως το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης και οι ώρες εργασίας επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά και τη διάθεση των επαγγελματιών υγείας. Η προώθηση της επαγγελματικής ικανοποίησης και η δημιουργία ενός υποστηρικτικού και θετικού εργασιακού κλίματος θεωρούνται απαραίτητα βήματα για την αποφυγή της εξουθένωσης και την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου φροντίδας.