Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη μουσειακή προσέγγιση της αγροδιατροφικής κληρονομιάς, εστιάζοντας στα ελληνικά τυριά ως φορείς συλλογικής μνήμης και πολιτισμικής ταυτότητας. Αρχικά, αναλύεται η έννοια της άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς σύμφωνα με τη Σύμβαση της UNESCO και επισημαίνεται ο ρόλος της διατροφής στην ανάδειξη τοπικών παραδόσεων . Μέσα από θεωρητική βιβλιογραφική επισκόπηση, επιχειρείται η μουσειολογική ανάγνωση των τροφίμων σε επίπεδο πολιτισμικής ερμηνείας και εκπαιδευτικής λειτουργίας, ενώ παρουσιάζονται διεθνή παραδείγματα «μουσείων τροφίμων» που αξιοποιούν βιωματικές εκθέσεις και διαδραστικά εργαστήρια.
Στο ερευνητικό μέρος, υιοθετείται μικτό μεθοδολογικό πλαίσιο με ημιδομημένες συνεντεύξεις μουσειολόγων, παραγωγών και διατροφολόγων, καθώς και περιγραφική ανάλυση έξι (6) ελληνικών και διεθνών μουσειακών χώρων. Η θεματική ανάλυση αναδεικνύει την ανάγκη για ενσωμάτωση κοινότητας, διαπολιτισμική αφήγηση, χρήση προηγμένων τεχνολογιών και βιωματικών δράσεων για τη γευσιγνωσία και την εκπαίδευση.
Τέλος, η μελέτη καταλήγει στην πρόταση ενός στρατηγικού σχεδίου ίδρυσης Μουσείου Ελληνικών Τυριών, το οποίο θα συνδυάζει πολιτιστικό branding, συμμετοχικά μοντέλα, ψηφιακές εφαρμογές και εκπαιδευτικά προγράμματα, ενισχύοντας την τοπική ανάπτυξη και την τουριστική ταυτότητα.

This thesis examines the museological approach to agri-food heritage, focusing on Greek cheeses as carriers of collective memory and cultural identity. It begins by defining intangible cultural heritage according to UNESCO and highlighting the role of food in showcasing local traditions . A theoretical literature review explores the museological interpretation of foods, presenting international “food museums” that utilize experiential exhibitions and interactive workshops to engage diverse audiences.
The research adopts a mixed-methods framework, combining semi-structured interviews with museologists, cheese producers, and nutritionists, alongside a descriptive analysis of six Greek and international museum sites. Thematic analysis reveals key needs for community involvement, intercultural storytelling, the integration of advanced technologies, and hands-on activities such as tastings and educational workshops.
Finally, the study proposes a strategic plan for establishing a Greek Cheese Museum. This model integrates cultural branding, participatory frameworks, digital tools, and tailored educational programs to strengthen local development and enhance Greece’s gastronomic tourism identity.