Η εργασία εξετάζει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός μεταβαλλόμενου εικαστικού περιβάλλοντος χαλάρωσης που αξιοποιεί τον τεχνητό φωτισμό και τον ήχο ως μέσα ευαισθητοποίησης για τη σημασία του ύπνου και τη ρύθμιση του κιρκάδιου ρυθμού. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται η επίδραση του φωτός και του ηχητικού περιβάλλοντος στις ανθρώπινες λειτουργίες, παρουσιάζονται επιστημονικές μελέτες για τον συγχρονισμό του κιρκάδιου ρυθμού μέσω φωτός και χρώματος, καθώς και έρευνες για τη συμβολή των ηχοτοπίων στη μείωση του στρες και στη δημιουργία συνθηκών χαλάρωσης.

Το δεύτερο κεφάλαιο διερευνά την ιστορική σχέση τέχνης και επιστήμης, εστιάζοντας σε καλλιτέχνες και κινήματα που ενσωμάτωσαν το φως και τον ήχο ως εκφραστικά μέσα. Παρουσιάζονται έργα της Κινητικής και Λουμινοκινητικής τέχνης, όπως του Moholy-Nagy, του Takis και του Nicolas Schöffer, όπου το φως χρησιμοποιείται ως ενεργό στοιχείο της σύνθεσης. Αναλύονται παράλληλα τα πειράματα της Αρχιτεκτονικής Πρωτοπορίας των δεκαετιών του 1960–1970 (Archigram, Coop Himmelblau, Τάκης Ζενέτος), τα οποία ανέπτυξαν διαδραστικά περιβάλλοντα βασισμένα στην έννοια της ανατροφοδότησης και της αισθητηριακής μεταβλητότητας. Τέλος, παρουσιάζονται σύγχρονες εικαστικές εγκαταστάσεις που συνδέουν τη βιολογία με τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό, όπως έργα των Olafur Eliasson, Helga Schmid και James Carpenter, τα οποία αξιοποιούν επιστημονικά δεδομένα για τη δημιουργία εμβυθιστικών εμπειριών που διερευνούν τον κύκλο του φωτός, την αίσθηση του χρόνου και τον ύπνο.

Το τρίτο κεφάλαιο εστιάζει στη μεθοδολογία σχεδιασμού και κατασκευής της εικαστικής εγκατάστασης. Στο αρχικό στάδιο υλοποίησης της εγκατάστασης συλλέχθηκαν δεδομένα του φυσικού φωτός κατά το λυκόφως μέσω φωτογραφιών και πολυφασματικού αισθητήρα. Παράλληλα συλλέχθηκαν ηχογραφήσεις αγροτικών και ημιορεινών περιοχών τις αντίστοιχες ώρες, οι οποίες αναμείχθηκαν με μουσικές συνθέσεις για τη δημιουργία ενός πολυεπίπεδου ηχοτοπίου. Στο πλαίσιο των αρχικών πειραματισμών, δημιουργήθηκε ένα βίντεο που συνδύαζε χρώματα του λυκόφωτος και ήχους φύσης, λειτουργώντας ως ενδιάμεσο στάδιο αξιολόγησης της αισθητηριακής εμπειρίας πριν την υλοποίηση της τελικής εγκατάστασης. Η τελική κατασκευή, διαμορφωμένη ως νεφελώδης θόλος, αποδίδει το φως του λυκόφωτος σε συμπυκνωμένη διάρκεια δέκα λεπτών, συνδυάζοντας μεταβαλλόμενο φωτισμό και ήχο με ελεγχόμενο συγχρονισμό.

Η αξιολόγηση της εμπειρίας των συμμετεχόντων πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολογίων και βιομετρικών μετρήσεων, επιβεβαιώνοντας ότι ο συνδυασμός φωτός και ήχου ενισχύει την αίσθηση χαλάρωσης και γαλήνης. Τα ευρήματα αναδεικνύουν τη δυναμική αλληλεπίδραση φωτός και ήχου ως εργαλείο σχεδιασμού πολυαισθητηριακών περιβαλλόντων ευεξίας και προτείνουν μελλοντικές κατευθύνσεις που περιλαμβάνουν τη βελτίωση της βιοανάδρασης, την ενσωμάτωση πρόσθετων αισθητηριακών παραμέτρων και τη διερεύνηση εφαρμογών σε ελεγχόμενα θεραπευτικά περιβάλλοντα, όπως Κλινικές Ύπνου, ώστε να αξιολογηθεί η επίδραση των αισθητηριακών παραμέτρων με μεγαλύτερη ακρίβεια.

The thesis examines the design and implementation of a variable relaxation art environment that employs artificial light and sound as means of raising awareness about the importance of sleep and the regulation of the circadian rhythm. The first chapter analyzes the influence of light and sound environments on human functions, presenting scientific studies on the synchronization of the circadian rhythm through light and color, as well as research on the contribution of soundscapes to stress reduction and the creation of relaxing conditions.

The second chapter explores the historical relationship between art and science, focusing on artists and movements that incorporated light and sound as expressive media. It presents works of Kinetic and Lumino kinetic art, such as those of Moholy-Nagy, Takis, and Nicolas Schöffer, where light functions as a dynamic component of the artistic composition. At the same time, it analyzes the experiments of Avant-garde architecture of the 1960s–1970s (Archigram, Coop Himmelblau, Takis Zenetos), which developed interactive environments based on the concepts of feedback and sensory variability. Finally, it presents contemporary art installations that interweave biology and artistic design, such as the works of Olafur Eliasson, Helga Schmid, and James Carpenter, which employ scientific data to create immersive experiences that explore the cycle of light, the perception of time, and sleep.

The third chapter focuses on the design and construction methodology of the installation. In the initial stage of implementation of the installation, data on natural light during twilight were collected through photographs and a multispectral sensor. Simultaneously, sound recordings from rural and semi-mountainous areas were gathered during the same period and mixed with musical compositions to create a multilayered soundscape. During the initial experimentation phase, a video combining twilight colors and natural sounds was produced, serving as an intermediate stage for evaluating the sensory experience before the realization of the final installation. The final installation, shaped as a nebulous dome, evokes the light of twilight within a condensed duration of ten minutes, uniting evolving light and sound in a precisely timed interplay.

The evaluation of participants’ experience was conducted through questionnaires and biometric measurements, confirming that the combination of light and sound enhances the sense of relaxation and tranquility. The findings highlight the dynamic interaction of light and sound as a design tool for multisensory environments of well-being and propose future directions that include the improvement of biofeedback systems, the integration of additional sensory parameters, and the exploration of applications in controlled therapeutic settings, such as Sleep Clinics, in order to more accurately assess the impact of sensory stimuli.