Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την εφαρμογή μοντέλων σχεδιασμού και αξιολόγησης στην ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση εργαζομένων στον χρηματοοικονομικό τομέα, εστιάζοντας στην επίδρασή τους στην αποδοτικότητα και στον ρόλο των ψηφιακών εργαλείων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε τμήμα διαδικασιών καρτών συστημικής τράπεζας, υπό συνθήκες οργανωσιακής αλλαγής (εσωτερικοποίηση λειτουργίας, εξορθολογισμός, αυτοματοποίηση), με προϊσταμένους που διέθεταν εξειδίκευση στην εκπαίδευση ενηλίκων.   

Κύριος σκοπός ήταν η διερεύνηση του πώς η οργάνωση της μάθησης, οι πρακτικές σχεδιασμού και αξιολόγησης, και τα ψηφιακά εργαλεία, θεμελιωμένα στις αρχές εκπαίδευσης ενηλίκων, επηρεάζουν τη μάθηση και αποδοτικότητα. Εξετάστηκαν οι αντιλήψεις εργαζομένων και προϊσταμένων για την εφαρμογή αυτών των αρχών, την αποτελεσματικότητα των πρακτικών και τη συμβολή των εργαλείων.  Υιοθετήθηκε μικτή μεθοδολογική προσέγγιση, συνδυάζοντας ποσοτικά δεδομένα από ερωτηματολόγια σε 14 εργαζομένους και ποιοτικά από ημι-δομημένες συνεντεύξεις με τον ένα προϊστάμενο του τμήματος και ένα μέλος της ανώτερης διοίκησης της διεύθυνσης.   

Τα αποτελέσματα ανέδειξαν την πρωτοκαθεδρία βιωματικών και κοινωνικών μορφών μάθησης (π.χ. μάθηση από συναδέλφους, Μ.Ο.=4.07). Αρχές Ανδραγωγικής όπως η συνάφεια με τις εργασιακές ανάγκες (Μ.Ο.=3.71) ήταν παρούσες, όμως η αξιοποίηση προηγούμενης εμπειρίας (Μ.Ο.=3.57) και ο κριτικός αναστοχασμός (Μ.Ο.=3.14) ήταν περιορισμένες, πιθανόν λόγω επιχειρησιακών πιέσεων.  Ο σχεδιασμός ενσωμάτωνε στοιχεία του μοντέλου 70-20-10, ενώ η αξιολόγηση ήταν κυρίως άτυπη (Επίπεδα 3 & 4 Kirkpatrick), με επιθυμία για πιο δομημένες διαδικασίες (Επίπεδο 2).  Η χρήση ψηφιακών εργαλείων (οδηγίες, βίντεο) ήταν θεμελιώδης, με μέτρια χρηστικότητα (Μ.Ο.=3.00) και ανάγκη για πιο διαδραστικό περιεχόμενο και προηγμένες πλατφόρμες.  Η κατάρτιση είχε σημαντική θετική επίδραση στην ποιότητα εργασίας (Μ.Ο.=4.00), μείωση σφαλμάτων (Μ.Ο.=3.93) και συνολική αποδοτικότητα (Μ.Ο.=4.00), αλλά μέτρια στην ταχύτητα (Μ.Ο.=3.50).   

Συμπερασματικά, αναδείχθηκε μια «Ανδραγωγική του Πραγματισμού», όπου θεωρητικές αρχές και δυνατότητες ψηφιακών εργαλείων προσαρμόστηκαν στις επιτακτικές λειτουργικές ανάγκες ενός δυναμικά μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος. Παρά τις προκλήσεις, η κατάρτιση συνέβαλε θετικά στην αποδοτικότητα και τη διαχείριση της αλλαγής.

This thesis investigates the application of design and evaluation models in the in-house training of employees in the financial sector, focusing on their impact on efficiency and the role of digital tools. The research was conducted in a card processing department of a systemic bank, under conditions of organizational change (insourcing of operations, streamlining, automation), with supervisors who had expertise in adult education.

The main purpose was to investigate how the organization of learning, design and evaluation practices, and digital tools, grounded in adult education principles, affect learning and efficiency. The perceptions of employees and supervisors were examined regarding the application of these principles, the effectiveness of the practices, and the contribution of the tools. A mixed-methods approach was adopted, combining quantitative data from questionnaires administered to 14 employees and qualitative data from semi-structured interviews with one department supervisor and one member of the senior management of the division..

The results highlighted the primacy of experiential and social learning forms (e.g., learning from colleagues, M=4.07). Andragogical principles such as relevance to work needs (M=3.71) were present; however, the utilization of prior experience (M=3.57) and critical reflection (M=3.14) were limited, possibly due to operational pressures. The design incorporated elements of the 70-20-10 model, while evaluation was mainly informal (Kirkpatrick Levels 3 & 4), with a desire for more structured processes (Level 2). The use of digital tools (instructions, videos) was fundamental, with moderate usability (M=3.00) and a need for more interactive content and advanced platforms. The training had a significant positive impact on work quality (M=4.00), error reduction (M=3.93), and overall efficiency (M=4.00), but a moderate impact on speed (M=3.50).

In conclusion, an "Andragogy of Pragmatism" emerged, where theoretical principles and the potential of digital tools were adapted to the pressing operational needs of a dynamically changing environment. Despite the challenges, the training contributed positively to efficiency and change management.