Η διπλωματική εργασία διερευνά τη σχέση ανάμεσα στις σύγχρονες επικοινωνιακές τεχνολογίες και την πολιτιστική δημιουργία, στο πλαίσιο του παγκόσμιου τεχνολογικού μετασχηματισμού. Εστιάζει στη δυναμική επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας στη διαμόρφωση πολιτιστικών ταυτοτήτων, στρατηγικών και θεσμικών πλαισίων, με ειδική μελέτη περίπτωσης το Ιόνιο Κέντρο Τεχνών & Πολιτισμού.
Η μελέτη βασίζεται σε θεωρητικό υπόβαθρο, που αντλεί από τις επιστήμες της επικοινωνίας, της κοινωνιολογίας, της σημειωτικής, της τεχνολογίας και των πολιτισμικών σπουδών. Αναλύονται διαχρονικά τα επικοινωνιακά μοντέλα, από τη θεωρία του Shannon –Weaver έως τις σύγχρονες διαδραστικές μορφές επικοινωνίας, στο πλαίσιο της κοινωνίας της πληροφορίας και του ψηφιακού πολιτισμού.
Η ερευνητική μεθοδολογία συνδυάζει ποιοτικές και ποσοτικές τεχνικές, περιλαμβάνοντας συνεντεύξεις με στελέχη του Κέντρου και ερωτηματολόγια προς το κοινό του. Μέσα από την ανάλυση των ευρημάτων καταδεικνύεται η σημασία της στρατηγικής επικοινωνίας ως μέσου ενίσχυσης της πολιτιστικής εξωστρέφειας και βιωσιμότητας, καθώς και η ανάγκη για προσαρμογή στις τεχνολογικές εξελίξεις, χωρίς απώλεια της πολιτισμικής αυθεντικότητας.
Η εργασία καταλήγει σε προτάσεις για την ενίσχυση της επικοινωνιακής πολιτικής πολιτιστικών οργανισμών, υποστηρίζοντας ότι η τεχνολογία αποτελεί όχι μόνο εργαλείο αλλά και καθοριστικό παράγοντα συνδιαμόρφωσης της πολιτισμικής ταυτότητας στον 21ο αιώνα.

The thesis explores the relationship between contemporary communication technologies and cultural creation within the context of global technological transformation. It focuses on the dynamic impact of digital technology on the shaping of cultural identities, strategies, and institutional frameworks, with a case study the Ionion Center for the Arts & Culture.

The study is grounded in a theoretical framework that draws from communication sciences, sociology, semiotics, technology, and cultural studies. It provides a diachronic analysis of communication models, from the Shannon–Weaver theory to contemporary interactive forms of communication, within the framework of the information society of the digital culture.

The research methodology combines qualitative and quantitative techniques, including interviews with the Ionion Center's staff and questionnaires directed at its audience. Through the analysis of the findings, the study highlights the importance of strategic communication as a means of enhancing cultural outreach and sustainability, as well as the need to adapt to technological developments without compromising cultural authenticity.

The study concludes with proposals for strengthening the communication policies of cultural organizations, arguing that technology is not only a tool but also a decisive factor in shaping cultural identity in the 21st century.