Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται αποτύπωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος από σωματίδια χρωμάτων τα οποία προέρχονται μέσω των διαδικασιών βαφών και επικαλύψεων από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Στις μελέτες που γίνονται παγκοσμίως όσον αφορά την επίδραση των μικροπλαστικών στην ρύπανση των οικοσυστημάτων, υπάρχει μία σύγχυση κατά πόσο τα θραύσματα των χρωμάτων πρέπει να συγκαταλέγονται στη συγκεκριμένη κατηγορία, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται πολλές φορές υπόψη στις μετρήσεις και αναλύσεις. Αν ληφθεί υπόψη η αυξημένη τοξικότητα των χρωμάτων σε σχέση με τα συνήθη πλαστικά λόγω της ύπαρξης βαρέων μετάλλων στην δομή τους, όπως μόλυβδος (Pb), κάδμιο (Cd), χαλκός (Cu) και χρώμιο (Cr), τότε είναι επιτακτική ανάγκη η επιστημονική κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειες ανίχνευσης και ελέγχου της διασποράς τους στο περιβάλλον. Στη συγκεκριμένη εργασία αρχικά θα γίνει αναφορά στη δομή των χρωμάτων που χρησιμοποιούνται στις ανθρώπινες εφαρμογές όπου όταν υπάρχει θραύση σε σωματίδια μεγέθους μικρότερων των 5mm, βάσει ορισμού θα πρέπει να συγκαταλέγονται στην κατηγορία των μικροπλαστικών. Ακολούθως θα παρουσιαστούν οι κύριες ανθρώπινες δραστηριότητες στις οποίες γίνεται χρήση χρωμάτων και επικαλύψεων και οι τρόποι όπου μέσω των χερσαίων, υδάτινων και αέριων οδών καταλήγουν να συσσωρεύονται ιδιαίτερα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Επιπροσθέτως θα γίνει αναφορά στην επίδραση των τοξικών υπολειμμάτων των χρωμάτων στα οικοσυστήματα και στην υγεία του ανθρώπου, ως ο τελικός αποδέκτης αυτής της διαδρομής, μέσω της τροφικής αλυσίδας. Τέλος θα γίνει περιγραφή των βασικών τεχνικών ελέγχου και ανίχνευσης τους με απώτερο σκοπό να νομοθετηθούν στρατηγικές για μείωση τόσο της διασποράς τους στο περιβάλλον όσο και της πρωτογενούς παραγωγής τους.

This paper describes the pollution of the environment by paint particles originating from the processes of painting and coating by human activities. In the studies conducted worldwide regarding the impact of microplastics on the pollution of ecosystems, there is confusion as to whether paint fragments should be included in this category, as a result of which they are often not (incorrectly) considered in measurements and analyses. If we consider the increased toxicity of paints compared to usual plastics due to the presence of heavy metals in their structure such as lead (Pb), cadmium (Cd), copper (Cu) and chromium (Cr), then it is imperative that the scientific community intensify efforts to detect and control their dispersion in the environment. In this specific work, reference will initially be made to the structure of paints used in human applications, where when there is breakage into particles with sizes smaller than 5mm, by definition they should be included in the category of microplastics. Afterwards, the main human activities that use paints and coatings it will be mentioned, and to the ways in which through land, water, and air routes, they end up accumulating, especially in the marine environment. In addition, reference will be made to the impact of toxic paint residues on ecosystems and on human health as the final recipient of this route through the food chain. Finally, a description of the basic control and detection techniques will be provided with the ultimate aim of legislating strategies to reduce both their dispersion in the environment and their primary production.