Υπηρεσίες υγείας Συστήματα και Πολιτικές. Πα΄υλος Σαράφης και Παναγιώτης Μπαμπίδης.
Εισαγωγή. Η στεφανιαία νόσος είναι μία μη φυσιολογική διαδικασία που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η παρουσία αθηρωμάτωσης στα επικαρδιακά αγγεία της καρδιάς είτε είναι αποφρακτικού τύπου είτε όχι. Η διαδικασία αυτή τροποποιείται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και με φαρμακευτικές και επεμβατικές παρεμβάσεις που στόχος τους είναι η σταθεροποίηση ή η υποχώρηση της κατάστασης. Η ασθένεια μπορεί να έχει μεγάλη περίοδο σταθερότητας αλλά μπορεί να αποσταθεροποιηθεί ανά πάσα στιγμή. Η χρονιότητα, η πολυπλοκότητα και οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνονται κατά καιρούς επιφέρουν κόπωση και μείωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
Σκοπός. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της κόπωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών που πάσχουν από στεφανιαία νόσο, η μεταξύ τους συσχέτιση και η επιπλέον συσχέτισή τους με κοινωνικοδημογραφικά και νοσολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών.
Υλικό και Μέθοδος. Στην μελέτη συμμετείχαν 112 ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στην Καρδιολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής για απορρύθμιση ή νεοδιαγνωσθείσα στεφανιαία νόσο καθώς και ενήλικες ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο και παρακολουθούνται στο Καρδιολογικό εξωτερικό Ιατρείο του Νοσοκομείου. Η μελέτη διεξήχθη από τον Οκτώβριο του 2024 έως τον Μάρτιο του 2025. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει τα δημογραφικά, κοινωνικά και νοσολογικά στοιχεία των συμμετεχόντων ασθενών, ενώ για τον προσδιορισμό της κόπωσης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο ΜFI “Multidimentional Fatigue Inventory” και για τον προσδιορισμό της ποιότητας ζωής το ερωτηματολόγιο SF-36. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το IΒΜ SPSS21.0 (Statistical Package For Social Sciemces).
Αποτελέσματα Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης υψηλότερα επίπεδα κόπωσης κατεγράφησαν σε σωματικό επίπεδο, σε γενικό επίπεδο και σε επίπεδο ζωτικότητας και ακολούθησε το επίπεδο δραστηριότητας και το ψυχικό επίπεδο. Όσον αφορά την ποιότητα ζωής, καλύτερη ποιότητα ζωής καταγράφηκε ως προς τον συναισθηματικό ρόλο, τον σωματικό πόνο, την κοινωνική λειτουργικότητα, την σωματική λειτουργικότητα και την ψυχική υγεία ενώ χαμηλότερα επίπεδα ποιότητας ζωής καταγράφηκαν ως προς την ζωτικότητα, τον σωματικό ρόλο και την γενική υγεία.
Επίσης η κόπωση συσχετίστηκε με την ποιότητα ζωής καθώς οι ασθενείς με μικρότερη συνολική κόπωση είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς την σωματική λειτουργικότητα, την κοινωνική λειτουργικότητα, τον σωματικό ρόλο, τον συναισθηματικό ρόλο, την ψυχική υγεία, την ζωτικότητα και τον σωματικό πόνο.
Επιπλέον, οι ασθενείς υψηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς την κοινωνική λειτουργικότητα ενώ οι ασθενείς χαμηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου είχαν μεγαλύτερη κόπωση σε γενικό και ψυχικό επίπεδο και μειωμένη δραστηριότητα και ζωτικότητα.
Παράλληλα, οι ασθενείς που θεωρούσαν ότι η κατάσταση της υγείας τους επηρεάζει την προσωπική τους ζωή είχαν μεγαλύτερη κόπωση σε γενικό, σωματικό και ψυχικό επίπεδο ενώ είχαν μειωμένη δραστηριότητα και ζωτικότητα.
Επιπρόσθετα, οι ασθενείς μικρότερης ηλικίας και χωρίς οικογενειακό ιστορικό είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς τη σωματική λειτουργικότητα ενώ οι ασθενείς με διαδερμική αγγειοπλαστική στεφανιαίας αρτηρίας είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς την κοινωνική λειτουργικότητα. Οι ασθενείς με περισσότερα παιδιά είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς τον σωματικό ρόλο ενώ οι ασθενείς χωρίς καρδιακή ανεπάρκεια είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής ως προς τον σωματικό πόνο. Οι ασθενείς με μεγαλύτερη έκταση στεφανιαίας νόσου είχαν μεγαλύτερη κόπωση σε γενικό επίπεδο ενώ οι ασθενείς χαμηλότερου εισοδήματος είχαν μεγαλύτερη κόπωση σε σωματικό επίπεδο. Τέλος, οι γυναίκες παρουσίασαν μεγαλύτερη κόπωση σε ψυχικό επίπεδο.
Συμπεράσματα Οι παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα μέσω της κόπωσης την ποιότητα ζωής των ασθενών είναι τροποποιήσιμοι αρκεί να αναγνωρισθούν έγκαιρα από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Για το λόγο αυτό πρέπει γίνεται ολιστική προσέγγιση των ασθενών και όχι μόνο αντιμετώπιση της νόσου τη συγκεκριμένη στιγμή που παρουσιάζεται.
Introduction: Coronary artery disease is a pathological process whose main characteristic is the presence of atherosclerotic plaque in the epicardial vessels of the heart, whether it is of the occlusive type or not. This process is modified by lifestyle changes, with pharmaceutical and invasive interventions whose goals are the stabilization or regression of the condition. The disease can have a long period of stability but can destabilize at any time. The chronicity, complexity and interventions that must be performed from time to time cause fatigue and a decrease in the quality of life of patients.
Purpose The aim of the study is to investigate the relationship between fatigue and quality of life in patients with coronary artery disease. Also, how the demographic and disease data of patients are related to fatigue and consequently their quality of life.
Material and Method. The study included 112 patient who were hospitalized at the Cardiology Clinic of the General Hospital of Komotini for deregulation of newly diagnosed coronary artery disease as well as adult suffering from coronary artery disease and monitored at the Cardiology Outpatient Clinic of the Hospital. The study was conducted from October 2024 to March 2025. The research tools used were a questionnaire that included the demographic, social and nosological data of the participating patients, a questionnaire with the MFI scale was used to determine fatigue and the SF-36 questionnaire to determine quality of life. The statistical analysis was performed with IBM SPSS21.0(Statistical Package for Social Sciemces).
Results According to the results of the study, higher levels of fatigue were recorder at the physical level, at the general level and at the vitality level, followed by the activity level and the mental level. Regarding quality of life, better quality of life was recorded in terms of emotional role, physical pain, social functioning, physical functioning and mental health, while levels were recorded in terms of vitality, physical role and general health.
Fatigue was also associated with quality of life, as patients with less overall fatigue had better quality of life in terms of physical functioning, social functioning, physical role, emotional role, mental health, vitality, and physical pain.
In addition, good educational level positively affected social functioning, but negatively affected fatigue at a general level, reduced activity, vitality and fatigue at a mental level.
Patients who believed that their health condition affected their personal life negatively affected mental fatigue, vitality, and activity, with greater physical fatigue and general health. Patients with younger age and no family history had better physical functioning while patients with percutaneous angioplasty better social functioning. Patients with heart failure had better quality of life in terms of physical pain while those with greater extent of coronary disease had greater fatigue at a general level. Finally those with lower income had greater fatigue at a physical level while women experienced greater fatigue at a mental level.
Conclusions The factors that directly and indirectly affect the quality of life of patient through fatigue are modifiable as long as they are recognized in a timely manner by medical and nursing staff. For this reason there must be a holistic approach to patients and not just the treatment of the disease of the specific moment it presents.
Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της κόπωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών με στεφανιαία νόσο. Περιγραφή: Ντούρτσιου Διπλωματική Final.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 2.5 MB
Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της κόπωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών με στεφανιαία νόσο. - Identifier: 232513
Internal display of the 232513 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)