Η παρούσα εργασία εστιάζει στο φαινόμενο του πράσινου εξευγενισμού, ο οποίος

συνδέεται με τις σύγχρονες πρακτικές βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και τις κοινωνικές

αναδιαρθρώσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή τους. Μέσω μιας θεωρητικής

ανάλυσης, αναδεικνύεται η πολυπλοκότητα του φαινομένου, τόσο ως προς τους

καθοριστικούς του παράγοντες όσο και ως προς τις επιπτώσεις που επιφέρει στον αστικό

χώρο, το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τρόπο με

τον οποίο οι «πράσινες» στρατηγικές μπορούν, παρά τις φιλόδοξες περιβαλλοντικές τους

προθέσεις, να ενισχύσουν κοινωνικές ανισότητες και να μετασχηματίσουν τον χαρακτήρα

των γειτονιών.

Η εμπειρική μελέτη εστιάζει στην ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου EAI στην περιοχή

Estanove του Montpellier, ενός προγράμματος που υιοθετεί καινοτόμες οικολογικές

παρεμβάσεις με στόχο την ενεργειακή αυτάρκεια, την αναβάθμιση του δημόσιου χώρου

και την ενίσχυση της πολιτιστικής ζωής. Παράλληλα, η υλοποίηση του έργου συνοδεύεται

από αλλαγές στις χρήσεις γης, στην κοινωνική σύνθεση της περιοχής και στην οικονομική

προσβασιμότητα των κατοίκων, γεγονός που εγείρει προβληματισμούς σχετικά με τον

κοινωνικό αποκλεισμό και την εντεινόμενη πίεση σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες.

Η ανάλυση πλαισιώνεται από την αξιολόγηση πολιτικών πρόληψης του πράσινου

εξευγενισμού, με αναφορά στο θεσμικό πλαίσιο και τις στρατηγικές που υιοθετούνται για

τη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η εργασία ολοκληρώνεται με την παρουσίαση

ποιοτικών δεδομένων από ημιδομημένες συνεντεύξεις, αναδεικνύοντας τις φωνές των

κατοίκων και των εμπλεκόμενων φορέων, και προσφέροντας μια πολυεπίπεδη κατανόηση

της περίπτωσης του Montpellier.

This thesis explores the process of green gentrification, which emerges at the intersection

of sustainable urban planning and the social transformations it may trigger. Through a

theoretical framework, the study highlights the multifaceted nature of the phenomenon,

examining its driving forces, spatial and environmental transformations, and the socio-

economic consequences it entails.

The empirical section focuses on the redevelopment of the former military barracks of EAI

in the Estanove neighborhood of Montpellier, a project emblematic of France's green

urban agenda. The regeneration plan incorporates innovative environmental strategies,

such as energy-positive buildings, sustainable water and waste management, and the

promotion of soft mobility. Additionally, the integration of creative industries and cultural

institutions aims to establish a new model of a vibrant, eco-conscious urban district.

Despite its ecological ambition, the project also produces significant spatial and social

impacts. These include changes in land use, increased real estate values, and the gradual

displacement of low-income residents. The research discusses the complex outcomes of

urban transformations, where environmental justice and social inclusion may come into

conflict.

The thesis further examines policy tools and regulatory frameworks aimed at preventing

green gentrification, with a focus on the French context. It evaluates both the potential

and the limitations of these measures to mitigate exclusionary effects. Finally, the study

incorporates qualitative data from semi-structured interviews with residents and

stakeholders, offering insight into lived experiences and perceptions of change. The case

of Montpellier serves as a critical lens through which to interrogate the promises and

contradictions of sustainable urban development.