Σκοπός: Να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης (TMS), ιδίως της επαναλαμβανόμενης TMS (rTMS), σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία στην ενίσχυση της κινητικής λειτουργίας και της νευροπλαστικότητας σε ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΟΙΕ).

Μέθοδος: Διεξήχθη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές PRISMA. Συμπεριλήφθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) που εφάρμοσαν TMS/rTMS σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία σε ενήλικες ασθενείς με ΟΙΕ. Τα κύρια αποτελέσματα περιλάμβαναν δείκτες νευροπλαστικότητας (π.χ. MEP, fMRI) και τα δευτερεύοντα αποτελέσματα επικεντρώθηκαν στην κινητική λειτουργία (π.χ. FMA, BBT, WMFT). Η αξιολόγηση της ποιότητας πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας το εργαλείο Cochrane RoB 2, ενώ η στατιστική σύνθεση χρησιμοποίησε ένα μοντέλο τυχαίων αποτελεσμάτων.

Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν δεκατρία RCT με 687 συμμετέχοντες. Τόσο τα πρωτόκολλα rTMS χαμηλής συχνότητας (≤1 Hz) όσο και τα πρωτόκολλα rTMS υψηλής συχνότητας (≥10 Hz), όταν συνδυάστηκαν με φυσικοθεραπεία, οδήγησαν σε στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις της κινητικής λειτουργίας, όπως αξιολογήθηκε με την κλίμακα Fugl-Meyer Assessment (FMA) και τον δείκτη (MEP). Οι παρεμβάσεις είχαν διαρκή οφέλη, τα οποία διατηρήθηκαν και κατά τις μετέπειτα αξιολογήσεις. Όσον αφορά την ασφάλεια, δεν παρατηρήθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, μόνο ήπιες και παροδικές αντιδράσεις.

Συμπεράσματα: Ο συνδυασμός rTMS με φυσικοθεραπεία βελτιώνει σημαντικά την κινητική ανάρρωση και προάγει την αναδιοργάνωση του φλοιού σε ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτή η προσέγγιση διπλής μορφής φαίνεται ασφαλής και αποτελεσματική, υποδηλώνοντας το δυναμικό της ως τυπική συμπληρωματική θεραπεία στα πρωτόκολλα νευροαποκατάστασης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Objective: To evaluate the efficacy of transcranial magnetic stimulation (TMS), particularly repetitive TMS (rTMS), combined with physical therapy in enhancing motor function and promoting neuroplasticity in patients with acute ischemic stroke (AIS).

Methods: A systematic review and meta-analysis were conducted according to the PRISMA guidelines. Randomized controlled trials (RCTs) that applied TMS/rTMS in combination with physical therapy in adult patients with AIS were included. The primary outcomes included measures of neuroplasticity (e.g., MEP, fMRI), and secondary outcomes focused on motor function (e.g., FMA, BBT, WMFT). Quality assessment was performed using the Cochrane RoB 2 tool, while statistical synthesis used a random-effects model.

Results: Thirteen RCTs with 687 participants were included. Both low-frequency rTMS protocols (≤1 Hz) and high-frequency rTMS protocols (≥10 Hz), when combined with physical therapy, led to statistically significant improvements in motor function, especially in the upper limbs, as assessed by the Fugl-Meyer Assessment (FMA), motor evoked potentials (MEPs), and other functional scales. The interventions also showed lasting benefits in follow-up assessments. Safety results were favorable, with only minor and transient adverse effects.

Conclusions: The combination of rTMS with physical therapy significantly improves motor recovery and promotes cortical reorganization in patients with acute ischemic stroke. This dual-modality approach appears safe and effective, suggesting its potential as a standard adjunctive treatment in post-stroke neurorehabilitation protocols.