Η ραγδαία αστικοποίηση και οι εντεινόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θέτουν σοβαρές προκλήσεις στη βιωσιμότητα των πόλεων, αυξάνοντας την ανάγκη για Πράσινες Υποδομές (ΠΥ). Η εξάντληση των φυσικών πόρων και η υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος αναδεικνύουν την ανάγκη για πιο καινοτόμες και βιώσιμες λύσεις που ενισχύουν την αστική ανθεκτικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ΠΥ αποτελούν μία ολιστική προσέγγιση στη διαχείριση του αστικού χώρου, προσφέροντας ποικίλα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη. Η αποτελεσματική τους λειτουργία, ωστόσο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επαρκή άρδευση, κάτι που εγείρει το ζήτημα της υψηλής κατανάλωσης πόσιμου νερού, ιδίως σε περιοχές με περιορισμένους υδατικούς πόρους ή αυξημένες ανάγκες. Η παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία διερευνά πρωτοποριακούς τρόπους διαχείρισης των ΠΥ με σκοπό τη μείωση ή ακόμη και την εξάλειψη της χρήσης πόσιμου νερού για άρδευση, μέσω της εφαρμογής πρακτικών κυκλικής διαχείρισης νερού, όπως η επαναχρησιμοποίηση γκρίζου νερού. Στο πλαίσιο της έρευνας, εξετάστηκαν τρεις αστικοί χώροι πρασίνου στην περιοχή της Αττικής (Άλσος Κηφισιάς, Εθνικός Κήπος και Πάρκο Σταύρος Νιάρχος) κατά την χρονική περίοδο 2018-2024. Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από τις κλιματικές συνθήκες της εκάστοτε περιοχής, ο Κανονικοποιημένος Δείκτης Βλάστησης (NDVI), υπολογίστηκε η Εξατμισοδιαπνοή (ETc) σε συνδυασμό με την Εξατμισοδιαπνοή Αναφοράς (ETo) και τον Συντελεστή Καλλιέργειας (Kc). Η συσχέτιση αυτών των δεικτών είναι κρίσιμη για τον προσδιορισμό των αναγκών άρδευσης και την αποτελεσματική διαχείριση των ΠΥ, διαμορφώνοντας αειφόρα συστήματα άρδευσης σε αστικές περιοχές. Η ανάλυση των τριών χώρων πρασίνου έδειξε αυξητικές τάσεις θερμοκρασίας και μείωση βροχοπτώσεων, βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν καθοριστικά τις αρδευτικές ανάγκες, σε συνδυασμό και με τα είδη φυτεύσεων, τη χορική έκταση και τον τρόπο άρδευσης. Το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος ξεχωρίζει για την καινοτόμο προσέγγιση στην άρδευση, μέσω της χρήσης αφαλατωμένου νερού, καθώς και για τις ορθολογικές επιλογές των φυτεύσεων, υποδεικνύοντας την αξία βιώσιμων πρακτικών για την ουσιαστική μείωση της κατανάλωσης πόσιμου νερού.

Rapid urbanization and the intensifying impact of climate change pose serious challenges to the sustainability of cities, increasing the need for Green Infrastructure (GI). The depletion of natural resources and the degradation of the urban environment highlight the necessity for more innovative and sustainable solutions that enhance urban resilience. In this context, GI represents a holistic approach to urban space management, offering a wide range of environmental, social, and economic benefits. However, their effective operation largely depends on adequate irrigation, raising the issue of high potable water consumption, especially in areas with limited water resources or increased demand. This Master’s Thesis explores pioneering methods for managing GI with the aim of reducing or even eliminating the use of potable water for irrigation, through the implementation of circular water management practices, such as the reuse of greywater. Within the framework of this research, three urban green spaces in the Attica region (Alsos Kifisias, National Garden, and Stavros Niarchos Park) were examined over the period 2018-2024. Data on the climatic conditions of each area were used, along with the Normalized Difference Vegetation Index (NDVI), Evapotranspiration (ETc) was calculated in combination with Reference Evapotranspiration (ETo) and the Crop Coefficient (Kc). The correlation of these indicators is crucial for determining irrigation needs and effectively managing GI, shaping sustainable irrigation systems in urban areas. The analysis of the three green spaces revealed increasing temperature trends and a decrease in precipitation-key factors that critically affect irrigation needs-along with the types of vegetation, spatial coverage, and irrigation methods. Stavros Niarchos Park stands out for its innovative irrigation approach, utilizing desalinated water, as well as for its rational planting choices, highlighting the value of sustainable practices in significantly reducing potable water consumption.