Η παρούσα εργασία διερευνά τις αναπαραστάσεις και τις παιδαγωγικές πρακτικές των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναφορικά με τη χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.) στο πλαίσιο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Σε μια εποχή όπου η εκπαιδευτική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από πολιτισμική ποικιλομορφία και μαθησιακές ετερογένειες, οι Τ.Π.Ε. αναδύονται ως εργαλεία με ιδιαίτερο παιδαγωγικό ενδιαφέρον και δυναμική. Η ερευνητική προσέγγιση ακολούθησε ποιοτική μεθοδολογία μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων με οκτώ εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων που υπηρετούν σε σχολεία της Αττικής και της Κρήτης.

Τα ευρήματα αναδεικνύουν, αφενός, τη γενικευμένη αποδοχή των Τ.Π.Ε. ως υποστηρικτικών μέσων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία, και αφετέρου, την ανάγκη για περισσότερη επιμόρφωση και συστηματική καθοδήγηση των εκπαιδευτικών ώστε να αξιοποιούν τις δυνατότητές τους με ουσιαστικό και συμπεριληπτικό τρόπο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην προσαρμογή της διδασκαλίας, στη διαμόρφωση ενός θετικού και ασφαλούς κλίματος εντός της τάξης, καθώς και στην ενεργή συμμετοχή των μαθητών ανεξαρτήτως γνωστικών ή κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων.

Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι Τ.Π.Ε., όταν χρησιμοποιούνται με παιδαγωγική πρόθεση και με ευαισθησία στη διαφορετικότητα, μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην ενίσχυση της συμπερίληψης στη σχολική καθημερινότητα.

This thesis explores the perceptions and pedagogical practices of secondary education teachers regarding the use of Information and Communication Technologies (ICT) within the framework of inclusive education. In a context marked by cultural diversity and learning heterogeneity, ICT emerges as a tool with significant educational potential. The research follows a qualitative methodology, using semi-structured interviews with eight teachers from various disciplines working in schools in Attica and Crete.

The findings highlight, on the one hand, the widespread acceptance of ICT as a means to support all students' participation in the learning process, and on the other hand, the need for more systematic training and guidance to ensure their effective and inclusive use. Emphasis is placed on differentiated instruction, the creation of a positive and safe classroom climate, and the active involvement of students regardless of their cognitive or social characteristics.

The study concludes that ICT, when applied with pedagogical intent and sensitivity to diversity, can substantially enhance inclusive practices in everyday school life.