Η παρούσα μελέτη εστιάζει στη διερεύνηση δύο σοβαρών φαινομένων που επηρεάζουν την ψυχική υγεία του νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία: της κατάθλιψης και της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout). Στόχος της έρευνας είναι η αποτύπωση των επιπέδων τους, η διερεύνηση της μεταξύ τους συσχέτισης, καθώς και ο εντοπισμός κοινωνικοδημογραφικών και επαγγελματικών παραγόντων που σχετίζονται με την εμφάνισή τους. Η έρευνα ακολούθησε ποσοτική προσέγγιση και πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 100 νοσηλευτών που εργάζονται σε νοσοκομεία της Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν δύο ψυχομετρικά εργαλεία: η Κλίμακα Κατάθλιψης του Beck (BDI) και το Ερωτηματολόγιο Επαγγελματικής Εξουθένωσης της Maslach (MBI). Η στατιστική ανάλυση περιλάμβανε περιγραφική στατιστική, έλεγχο διαφορών, συσχετίσεις και παλινδρόμηση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 99% των συμμετεχόντων παρουσίασε σοβαρή κατάθλιψη και το 100% υψηλό επίπεδο αποπροσωποποίησης. Η μέση βαθμολογία στην κατάθλιψη ήταν 45,99, ενώ το συνολικό σκορ burnout έφτασε τις 75,48 μονάδες. Διαπιστώθηκε ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ κατάθλιψης και burnout. Επίσης, οι γυναίκες και οι νεότεροι νοσηλευτές εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Επαγγελματικοί παράγοντες όπως τα έτη προϋπηρεσίας, το είδος απασχόλησης και το τμήμα εργασίας σχετίστηκαν με την κατάθλιψη, αλλά όχι με το συνολικό επίπεδο burnout.
Η μελέτη αναδεικνύει μια γενικευμένη ψυχική επιβάρυνση του νοσηλευτικού προσωπικού, με άμεσες συνέπειες στην ευημερία των εργαζομένων και την ποιότητα της φροντίδας. Απαιτείται συστημική παρέμβαση σε επίπεδο εργασιακού περιβάλλοντος, καθώς και στοχευμένη υποστήριξη ευάλωτων ομάδων, ώστε να διακοπεί ο φαύλος κύκλος μεταξύ κατάθλιψης και εξουθένωσης.
