Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί ποσοτική ερευνητική μελέτη που εξετάζει
τις στάσεις και απόψεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με τη
συνεκπαίδευση μαθητών με αναπηρία στο γενικό σχολείο. Σκοπός της έρευνας ήταν
η διερεύνηση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών, των εκτιμήσεών τους για τα
αναμενόμενα αποτελέσματα της συνεκπαίδευσης, καθώς και των απόψεών τους
σχετικά με τις πρακτικές εφαρμογές της στην τάξη. Το δείγμα της έρευνας
αποτέλεσαν 110 εκπαιδευτικοί διαφορετικών ειδικοτήτων, ηλικιών και επιπέδων
επιμόρφωσης. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολογίου
κλειστού τύπου, που σχεδιάστηκε για να αποτυπώσει τις αντιλήψεις και στάσεις των
συμμετεχόντων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, παρόλο που οι εκπαιδευτικοί
αποδέχονται σε θεωρητικό επίπεδο τις αρχές της συνεκπαίδευσης, παραμένουν
επιφυλακτικοί ως προς την εφαρμογή της στην πράξη. Η επιμόρφωση στην ειδική
αγωγή και η διδακτική εμπειρία βρέθηκαν να σχετίζονται θετικά με την ανάπτυξη
θετικότερων στάσεων, ενώ παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία και το επίπεδο
σπουδών δεν παρουσίασαν σημαντική επίδραση. Συμπερασματικά, η ανάγκη για
συνεχιζόμενη επιμόρφωση και υποστήριξη των εκπαιδευτικών κρίνεται αναγκαία για
την αποτελεσματική εφαρμογή της συνεκπαίδευσης.

This thesis presents a quantitative research study that investigates the attitudes and
perceptions of primary school teachers regarding the inclusion of students with
disabilities in mainstream education. The aim of the study was to explore teachers'
beliefs, their expectations about the outcomes of inclusive education, and their views
on its practical implementation in the classroom. The sample consisted of 110
teachers from various specialties, age groups, and levels of professional development.
Data were collected using a closed-ended questionnaire designed to capture
participants’ attitudes and perceptions. The findings indicated that, although teachers
theoretically accepted the principles of inclusion, they were cautious about its
practical application. Training in special education and teaching experience were
found to positively influence the formation of more favorable attitudes, whereas
factors such as gender, age, and educational level did not have a significant effect. In
conclusion, the study highlights the necessity for continuous training and support for
teachers in order to ensure the effective implementation of inclusive practices.