Αυτή η μελέτη θα εμβαθύνει στη σχέση μεταξύ της τουριστικής βιομηχανίας και του εσωτερικού ελέγχου με απώτερο στόχο την αξιολόγηση της σημασίας του τελευταίου στη διαχείριση κινδύνων μαζί με θέματα διαφάνειας και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των τουριστικών επιχειρήσεων. Η εργασία θα επικεντρωθεί περισσότερο στην έννοια και τα στοιχεία του εσωτερικού ελέγχου, αντλώντας τη διάκρισή του από τον εξωτερικό έλεγχο, και την πτυχή της ηθικής και των ηθικών διλημμάτων που εμφανίζονται κατά την εφαρμογή του.  

Στη συνέχεια, προχωρά στη δομή και τις λειτουργίες ενός κλάδου που αφορούν τις κύριες κατηγορίες και είδη τουρισμού, τη σημασία των ξενοδοχειακών καταλυμάτων, τις τουριστικές υποδομές και τις μεταφορές. Δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην τουριστική βιομηχανία στην Ελλάδα, η οποία χαρακτηρίζει κυρίως τον τουρισμό ως την κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και προκαλεί τη διαχείριση κινδύνων και τη βιώσιμη ανάπτυξη. 

Επιπλέον, μελετά τη λειτουργία Εσωτερικού Ελέγχου των τουριστικών επιχειρήσεων λαμβάνοντας υπόψη τη χρήση τεχνολογίας και ψηφιακών μέσων για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ελεγκτικών διαδικασιών. Η διαχείριση κινδύνων στον τουρισμό, ως βασικός παράγοντας βιωσιμότητας και ανταγωνιστικών δυνάμεων, εξετάζεται με βάση πραγματικά παραδείγματα που σχετίζονται με την εφαρμογή εσωτερικού ελέγχου, σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο. 

Η έρευνα επικεντρώνεται σε αυτήν την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και την εμπειρική ανάλυση σε σχέση με το ρόλο του εσωτερικού ελέγχου ως εργαλείου για τη διαχείριση κινδύνων και τον στρατηγικό σχεδιασμό. Είναι λογικό στο τέλος της ημέρας να κάνουμε συστάσεις για τη βελτίωση της εφαρμογής εσωτερικού ελέγχου στον τουριστικό τομέα, όπου όλες οι λύσεις των προκλήσεων θα υπάγονται σε αυτές, στη βιωσιμότητα και τη βελτίωση της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων στο πλαίσιο της ίδιας της επιχείρησης.