Εισαγωγή:  Η επαγγελματική εξουθένωση πλήττει πολλές κατηγορίες εργαζομένων, όμως οι επαγγελματίες υγείας είναι μια ομάδα υψηλού κινδύνου που εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης, καθώς καθημερινά καλούνται να ανταπεξέλθουν σε δύσκολα περιστατικά ασθενών, αλλά και δυσχερείς καταστάσεις, με σοβαρές επιπτώσεις στον οργανισμό, αλλά και στην ποιότητα φροντίδας που παρέχουν.

Σκοπός: είναι να διερευνηθούν τα επίπεδα της επαγγελματικής εξουθένωσης και πως αυτή επηρεάζει την ποιότητα ζωής των εργαζομένων του μεγαλύτερου Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας και Φροντίδας στα Βαλκάνια. Επιδιώκεται να διερευνηθεί η ύπαρξη συσχέτισης ως προς την εργασιακής εξουθένωσης με τα δημογραφικούς και προσωπικούς παράγοντες και πως αυτό επηρεάζει την ποιότητα ζωής τους καθώς και την διαβίωση των περιθαλπόμενων στις δομές αυτές.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη με τη συμμετοχή 174 εργαζόμενων από τα επτά παραρτήματα του Κ.Κ.Π.Π.Κ.Μ. σε τρεις πόλεις, Θεσσαλονίκη, Σέρρες και Κιλκίς. Η έρευνα βασίστηκε σε ένα ερωτηματολόγιο πλήρως δομημένο, το οποίο περιλάμβανε δημογραφικά και προσωπικά χαρακτηριστικά. για την μέτρηση της επαγγελματικής εξουθένωσης,  το ερωτηματολόγιο της Κοπεγχάγης - Copenhagen Burnout Inventory (CBI) του Kristensen 2005 και το ερωτηματολόγιο Ποιότητας της Επαγγελματικής ζωής ProQOL-5. Η έρευνα διεξήχθη από τον Φεβρουάριο ως τον Απρίλιο του 2025 και στηρίχθηκε σε 174 πλήρως συμπληρωμένα ερωτηματολόγια, με ποσοστό ανταπόκρισης 71,6% και τα δεδομένα εισήχθησαν στο στατιστικό πρόγραμμα S.P.S.S. 29.0.2.0 (20) (Statistical Package for Social Sciences) όπου και αποτέλεσε το εργαλείο της στατιστικής ανάλυσης.

Αποτελέσματα: Καταγράφηκε αρνητική συσχέτιση (r = - 0,575, p < 0,001) μεταξύ της επαγγελματικής εξουθένωσης και της ποιότητας ζωής, δείχνοντας ότι όσο αυξάνονται τα επίπεδα εξουθένωσης, τόσο μειώνεται η αντίληψη ποιότητας ζωής. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης ανέδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης ως προς όλα τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, δηλαδή το φύλο (F = 3,096, p <0,001), την ηλικία (F=1,841, p=0,004), την εκπαίδευση (F = 2,18, p <0,001), τον κλάδο εργασίας (F =2,447, p <0,001), την εργασιακή εμπειρία (F=2,253, p<0,001), τη θέση ευθύνης (F=4,829, p=0,001), την περιοχή (F=2,455, p<0,001), καθώς και το ωράριο απασχόλησης (F=2,846, p<0,001). Οι εργαζόμενοι βιώνουν μέτρια προς υψηλά επίπεδα εξουθένωσης με μέσο όρο 2,85/5 και με ποσοστό 46,8% να εμφανίζει υψηλά επίπεδα εξουθένωσης. Παράλληλα, όσον αφορά την ποιότητα επαγγελματικής ζωής υψηλά είναι τα επίπεδα ικανοποίησης από συμπόνια (35,05/50) και υψηλά τα επίπεδα μετά- τραυματικού στρες (20,1%).

Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι επαγγελματίες στο χώρο της πρόνοιας εμφανίζουν σημεία επαγγελματικής εξουθένωσης τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα της επαγγελματικής ζωής τους καθώς και της προσωπικής τους ζωής.

Introduction: Burnout affects many categories of workers, but healthcare professionals are a high-risk group exposed to high levels of burnout, as they are called upon every day to cope with difficult patient cases and difficult situations, with serious impacts on the body and the quality of care they provide.

Purpose: to investigate the levels of burnout and how it affects the quality of life of employees of the largest Social Welfare and Care Center in the Balkans. The aim is to investigate the existence of a correlation between burnout and demographic and personal factors and how this affects their quality of life as well as the living conditions of those cared for in these structures.

Method: A cross-sectional study was conducted with the participation of 174 employees from the seven branches of the K.K.P.P.K.M. in three cities, Thessaloniki, Serres and Kilkis. The research was based on a fully structured questionnaire, which included demographic and personal characteristics. for the measurement of professional burnout, the Copenhagen Burnout Inventory (CBI) by Kristensen 2005 and the Quality of Professional Life questionnaire ProQOL-5. The research was conducted from February to April 2025 and was based on 174 fully completed questionnaires, with a response rate of 71.6% and the data were entered into the statistical program S.P.S.S. 29.0.2.0 (20) (Statistical Package for Social Sciences) where it was the tool for statistical analysis.

Results: A negative correlation (r = - 0.575, p < 0.001) was recorded between burnout and quality of life, indicating that as burnout levels increase, the perception of quality of life decreases. The results of the analysis revealed statistically significant differences in burnout levels across all demographic characteristics, namely gender (F = 3.096, p <0.001), age (F = 1.841, p = 0.004), education (F = 2.18, p <0.001), industry (F = 2.447, p <0.001), work experience (F = 2.253, p <0.001), position of responsibility (F = 4.829, p = 0.001), region (F = 2.455, p <0.001), as well as working hours (F = 2.846, p <0.001). Employees experience moderate to high levels of burnout with an average of 2.85/5 and with 46.8% showing high levels of burnout. At the same time, in terms of quality of professional life, levels of satisfaction with compassion are high (35.05/50) and levels of post-traumatic stress are high (20.1%).

Conclusions: According to the results of the research, professionals in the field of welfare show signs of professional burnout which affect the quality of their professional life as well as their personal life.