Η παρούσα εργασία εξετάζει τη διδακτική προσέγγιση της έννοιας της απόλυτης τιμής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αξιοποιώντας δεδομένα από ερωτηματολόγια που απευθύνθηκαν σε μαθητές και καθηγητές. Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι το επίπεδο κατανόησης της έννοιας από τους μαθητές είναι μέτριο, με σημαντικές ενδείξεις εννοιολογικής αστάθειας. Ιδιαίτερη δυσκολία παρατηρείται στη γεωμετρική ερμηνεία της απόλυτης τιμής, στη χρήση ιδιοτήτων και στην επίλυση εξισώσεων και ανισώσεων που την περιλαμβάνουν. Οι βασικές παρανοήσεις σχετίζονται με τη σύγχυση της έννοιας με το αρνητικό πρόσημο και με την περιορισμένη κατανόηση της σύνδεσής της με την έννοια της απόστασης.Παράλληλα, οι μαθητές αναγνωρίζουν την ανάγκη για περισσότερη πρακτική εξάσκηση και δείχνουν ιδιαίτερα θετικοί απέναντι στη χρήση διαδραστικών και τεχνολογικά υποστηριζόμενων μεθόδων διδασκαλίας. Από την πλευρά των εκπαιδευτικών, αν και η χρήση τεχνολογίας και παραδειγμάτων από την καθημερινή ζωή θεωρείται σημαντική, η εφαρμογή τέτοιων προσεγγίσεων παραμένει σε μεγάλο βαθμό αποσπασματική. Οι απαντήσεις υπογραμμίζουν την ανάγκη για ενίσχυση της παιδαγωγικής αξιοποίησης των ψηφιακών εργαλείων και για διαφοροποίηση της διδακτικής προσέγγισης. Η εργασία καταλήγει σε προτάσεις για αναπροσαρμογή του αναλυτικού προγράμματος με έμφαση στην εννοιολογική διδασκαλία, τη βιωματική μάθηση και την υποστήριξη των μαθητών μέσω επαναληπτικών και εξατομικευμένων πρακτικών. Παράλληλα, αναδεικνύεται η σημασία της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στη χρήση σύγχρονων διδακτικών μέσων με στόχο τη βελτίωση της μαθησιακής αποτελεσματικότητας.