Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μια αύξηση στην συχνότητα και την ένταση των επικίνδυνων καιρικών φαινομένων. Οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο, επηρεάζουν κάθε πτυχή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων καθώς και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Τα τελευταία χρόνια είναι όλο και πιο εμφανής, πως η κλιματική κρίση είναι η πιο ταχέως αναπτυσσόμενη απειλή για όλες τις εξέχουσες παγκόσμιες αξίες. Στην παρούσα εργασία,  μελετάται η επίδραση των περιβαλλοντικών παραμέτρων και οι διεργασίες φθοράς στην ακίνητη πολιτιστική κληρονομιά καθώς βρίσκονται εκτεθειμένα στις εκάστοτε κλιματολογικές συνθήκες με συνέπεια οι φυσικοί, μηχανικοί, χημικοί, ηλεκτροχημικοί και βιολογικοί μηχανισμοί διάβρωσης να ενισχύονται. Ως προς την κατανόηση των διαβρωτικών μηχανισμών μελετάται η δομή και τα ορυκτολογικά χαρακτηριστικά των δομικών υλικών καθώς και ο συσχετισμός τους με τις περιβαλλοντικές συνθήκες και το μικροκλίμα του περιβάλλοντος χώρου.  Ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνα Βασσών Φιγαλείας είναι η περίπτωση μελέτης. Τόσο η θέση που βρίσκεται ο ναός, σε υψόμετρο 1,130μ, όσο και το δομικό του υλικό, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παθολογία και τις γεωμετρικές μεταβολές που έχει υποστεί (θραύσεις, ρηγματώσεις, απομειώσεις, επιφανειακή ανακρυστάλλωση ανθρακικών αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου, βιοδιάβρωση). Για την μελέτη των συνθηκών μικροκλίματος της περιοχής του ναού, χρησιμοποιήθηκαν τα μετεωρολογικά δεδομένα από τους πλησιέστερους μετεωρολογικούς σταθμούς της Ανδρίτσαινας και της Τρίπολης. Ενώ για την εκτίμηση των αναμενόμενων μελλοντικών κλιματικών μεταβολών χρησιμοποιήθηκαν οι κλιματικές προσομοιώσεις από το ΠεΣΠΚΑ Πελοποννήσου και ΠεΣΠΚΑ Π.Δ.Ε. Η προσφορά της εργασίας είναι η επισήμανση της αναγκαιότητας μιας νέας προσέγγισης των μετεωρολογικών δεδομένων μέσα από το πρίσμα τόσο της ευπάθειας και τρωτότητας των δομικών υλικών, όσο και του μικροκλίματος της περιοχής του υπό εξέταση μνημείου, για την καλύτερη προσαρμογή του στις νέες προκλήσεις της κλιματικής κρίσης.

In recent decades, there has been an increase in the frequency and intensity of dangerous weather phenomena. The impacts of climate change on a global scale affect every aspect of human activities as well as human life itself. In recent years, it has become increasingly evident that the climate crisis is the fastest – growing threat to all outstanding global values. In this paper, the effect of environmental parameters and deterioration processes on immovable cultural heritage as they are exposed to the prevailing climatic conditions is studied, with the result that physical, mechanical, chemical, electrochemical and biological corrosion mechanisms are enhanced. In terms of understanding the corrosion mechanisms, the structure and mineralogical characteristics of building materials are studied as well as their correlation with the environmental conditions and the microclimate of the surrounding area. The Temple of Apollo Epicurius of Bassa Figaleia, is the case study. Both the location of the temple, at an altitude of 1,130m, and its structural material, play a decisive role in the pathology and the geometric changes it has undergone (fractures, cracks, impairments, surface recrystallization of calcium and magnesium carbonates, bioerosion). For the study of the microclimate conditions of the temple area, meteorological data from the nearest meteorological stations of Andritsaina and Tripoli were used. While for the assessment of expected future climate changes, climate simulations from the Peloponnese and P.D.E. PESPKA were used. The contribution of the work is to highlight the necessity of a new approach to meteorological data through the prism of both the fragility and vulnerability of building materials, as well as the microclimate of the area of the monument under consideration, for its better adaptation to the new challenges of the climate crisis.