Η παρούσα εργασία διερευνά τις στάσεις, τις αντιλήψεις και τη μαθησιακή επίδραση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) σε μαθητές ΣΤ’ Δημοτικού. Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε με βάση τέσσερις άξονες του αναλυτικού προγράμματος σπουδών: την αναγνώριση της ΤΝ στην καθημερινή ζωή, την κατανόηση της λειτουργίας της, τη δημιουργική αξιοποίησή της και τον ηθικό προβληματισμό γύρω από τις εφαρμογές της. Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε διάρκεια τριών μηνών και περιλάμβανε βιωματικές δραστηριότητες, χρήση εργαλείων ΤΝ και ομαδικές εργασίες.

Η αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε μέσω δύο ερωτηματολογίων: ένα πριν και ένα μετά την παρέμβαση, καθώς και με ανάλυση ανοικτών ερωτήσεων και στατιστικών δοκιμών. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν σημαντική βελτίωση στη γνώση των μαθητών για τις βασικές έννοιες της ΤΝ, στην αναγνώριση παραδειγμάτων από την καθημερινότητα και στην κατανόηση των δυνατοτήτων και των περιορισμών της. Η επιθυμία για περαιτέρω ενασχόληση με την ΤΝ αυξήθηκε, ενώ ο φόβος ή το άγχος γύρω από το θέμα μειώθηκε σημαντικά. Τα στατιστικά τεστ επιβεβαίωσαν σημαντικές διαφορές σε αρκετές μεταβλητές πριν και μετά την εφαρμογή, ενώ δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς το φύλο.

Η εργασία καταλήγει ότι η διδασκαλία της ΤΝ με βιωματικό και διαθεματικό τρόπο είναι εφικτή και αποτελεσματική ήδη από το Δημοτικό σχολείο. Προτείνεται η ενσωμάτωση παρόμοιων προγραμμάτων στο σχολικό πρόγραμμα ώστε να ενισχυθεί ο ψηφιακός γραμματισμός και η κριτική σκέψη των μαθητών σε ένα τεχνολογικά μεταβαλλόμενο κόσμο.

This thesis explores the design, implementation, and evaluation of an educational program on Artificial Intelligence (AI), aimed at sixth-grade students in a primary school in Greece. The program was structured around four key curriculum pillars: recognizing of AI in everyday life, understanding how AI is trained, creative use of AI tools, and exploring the future and ethical implications of AI. The educational intervention was implemented over a three-month period and included experiential activities the use of AI tools and group work.

To evaluate the impact of the program, two structured questionnaires were used: one before and after the program and one after completion, with responses from the same group of 30 students. The analysis of the data showed a significant increase in students’ desire to learn more about AI and a decrease in fear or anxiety about the topic. Statistical tests (Wilcoxon and Mann-Whitney U) confirmed significant differences in key variables, especially regarding understanding and learning motivation. Moreover, students’ responses to open-ended questions and correlation analysis highlighted the positive effect of the program in shaping a balanced and optimistic perception of AI.

The study concludes that teaching AI in an experiential and interdisciplinary way is feasible and effective already in primary school. It is suggested to integrate similar programmes into the school curriculum in order to enhance students' digital literacy and critical thinking in a world shaped by intelligent systems.