Η διπλωματική εργασία διερευνά το διαχρονικό πρόβλημα των αποκλίσεων κόστους

στα ελληνικά κατασκευαστικά έργα, εστιάζοντας στα κάθετα έργα κτιριακού

χαρακτήρα. Παρά τη θεσμοθέτηση τυποποιημένων διαδικασιών εκτίμησης και

ελέγχου, η διεθνής βιβλιογραφία εξακολουθεί να καταγράφει αστοχίες που οφείλονται

σε ελλιπή ιστορικά δεδομένα, γεωτεχνικές αβεβαιότητες και ασταθείς τιμές υλικών.

Παράλληλα, το Building Information Modeling (BIM) προβάλλεται ως εργαλείο

άμβλυνσης του σφάλματος, χωρίς όμως να έχει υιοθετηθεί ομοιόμορφα. Με αφετηρία

αυτά τα κενά, η παρούσα μελέτη επιδιώκει να αποσαφηνίσει πώς οι ελληνικές

εργοληπτικές εταιρείες αντιλαμβάνονται και εφαρμόζουν την .ολιστική διαχείριση

κόστους.. στόχος είναι η διατύπωση ενός ενιαίου πλαισίου βέλτιστων πρακτικών που

θα γεφυρώνει την παραδοσιακή κοστολόγηση με τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία. Η

ερευνητική στρατηγική βασίστηκε σε έξι ημι-δομημένες συνεντεύξεις (Σ1–Σ6) με

στελέχη σχεδιασμού, κοστολόγησης και διαχείρισης έργων. Η θεματική ανάλυση

συνέκρινε τα εμπειρικά μοτίβα με τα θεωρητικά σχήματα που προκύπτουν από 65

διεθνείς πηγές. Τέσσερα κεντρικά θέματα αναδύθηκαν: (α) η κρίσιμη σημασία πλήρων

προμελετών και επικαιροποιημένων ιστορικών βάσεων, (β) η συμπληρωματική—και

όχι υποκατάστατη—λειτουργία του BIM σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους, (γ) η

άνιση χρήση ποσοτικών τεχνικών διαχείρισης κινδύνου, και (δ) η ανάγκη πραγματικού

χρόνου παρακολούθησης κόστους μέσω KPIs που συνδέονται με ERP ή BIM. Τα

ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η επιτυχία εξαρτάται από τη .νοηματοδότηση. των

δεδομένων, ενώ αναδεικνύουν και τον .ψηφιακό διχασμό.. Η πρωτοτυπία της

εργασίας έγκειται αφενός στη συγκέντρωση πρωτογενών ποιοτικών δεδομένων από

ελληνικές ΜΜΕ—ένα ελάχιστα χαρτογραφημένο πεδίο—και αφετέρου στην πρόταση

εννοιολογικού πλαισίου που συναρθρώνει ιστορικές βάσεις, BIM και τυποποιημένη

ανάλυση κινδύνου. Η μελέτη καταλήγει σε κατευθύνσεις πολιτικής και οργανωτικών

βημάτων που μπορούν να μετατρέψουν τη διαχείριση κόστους από λογιστική

διαδικασία σε στρατηγικό πλεονέκτημα, εναρμονισμένο με δείκτες αξίας και

βιωσιμότητας.

This thesis investigates the persistent problem of cost overruns in Greek construction

projects, focusing on vertical, building-type developments. Although standardized

procedures for cost estimating and control are formally in place, international literature

still records frequent overruns attributed to incomplete historical cost data, geotechnical

uncertainties and volatile material prices. In parallel, Building Information Modelling

(BIM) is promoted as a means of mitigating such deviations, yet its adoption across the

industry remains uneven. Against this backdrop, the study seeks to clarify how Greek

contracting firms perceive and implement “holistic cost management” and aims to

formulate an integrated set of best practices that bridges traditional cost engineering

with contemporary digital tools. The research strategy employed six semi-structured

interviews (S1–S6) with professionals responsible for design, estimating and project

management. A thematic analysis compared the empirical patterns with theoretical

constructs drawn from 65 international sources. Four core themes emerged: (a) the

pivotal importance of comprehensive preliminary studies and up-to-date historical

databases; (b) the complementary—rather than substitutive—role of BIM alongside

classical bottom-up methods; (c) the uneven use of quantitative risk-management

techniques; and (d) the need for real-time cost monitoring through KPIs linked to ERP

or BIM platforms. The findings confirm that project success hinges on the “meaningmaking”

of data and highlight a persisting “digital divide” within the sector. The

novelty of the thesis lies, first, in gathering primary qualitative evidence from Greek

SMEs—a largely under-documented segment—and, second, in proposing a conceptual

framework that integrates historical cost libraries, BIM-enabled 5D modelling and

standardised risk analysis. The study culminates in policy-oriented and organisational

recommendations capable of transforming cost control from an accounting exercise into

a strategic advantage aligned with value-based and sustainability-driven indicators.