Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η αναζήτηση της σχέσης μεταξύ των τύπων γονεϊκής ανατροφής και των διαστάσεων της επιθετικότητας των εφήβων. Περαιτέρω, μελετήθηκε η σχέση του φύλου και του μορφωτικού επιπέδου των γονιών με τους γονεϊκούς τύπους ανατροφής και με τους τύπους επιθετικής συμπεριφοράς των εφήβων αλλά και η διαφοροποίηση των τύπων επιθετικής συμπεριφοράς ανάλογα με το φύλο και την ηλικία του παιδιού. Οι συμμετέχοντες ήταν 192 έφηβοι ηλικίας 13-17 ετών που παρακολουθούσαν μαθήματα σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Χρησιμοποιήθηκε η βολική δειγματοληψία και συμπλήρωσαν οι ίδιοι οι έφηβοι ερωτηματολόγιο για τους γονεϊκούς τύπους ανατροφής τόσο του πατέρα όσο και της μητέρας καθώς και ερωτηματολόγιο για τους τύπους επιθετικότητας και ένα δημογραφικό ερωτηματολόγιο. Τα ευρήματα κατέδειξαν πως η έμμεση επιθετικότητα σχετίζεται περισσότερο με το οικογενειακό πλαίσιο. Οι επιτρεπτικοί γονείς συνδέονται θετικά, ενώ οι αυστηροί και αυταρχικοί αρνητικά με την έμμεση επιθετικότητα. Ακόμα και οι υποστηρικτικοί γονείς μπορεί να συμβάλουν έμμεσα, όταν απουσιάζουν σαφή όρια. Η λεκτική και σωματική επιθετικότητα επηρεάζονται λιγότερο από τον γονεϊκό τύπο ανατροφής. Επιπλέον η ανάλυση ανέδειξε ότι το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο των γονέων σχετίζεται με πιο υποστηρικτικά και επιτρεπτικά στυλ ανατροφής, ιδιαίτερα από τη μητέρα, μειώνοντας έτσι την έκφραση επιθετικότητας στους εφήβους. Αντίθετα, οι αυταρχικοί και αυστηροί τύποι συνδέονται με αυξημένη έμμεση επιθετικότητα. Ο ρόλος του φύλου του γονέα διαφαίνεται σημαντικός, καθώς οι μητέρες επηρεάζουν περισσότερο την άμεση επιθετικότητα, ενώ οι πατέρες σχετίζονται κυρίως με την έμμεση. Τέλος η μελέτη ανέδειξε σημαντικές διαφοροποιήσεις στην επιθετικότητα εφήβων ανάλογα με το φύλο και την ηλικία. Τα κορίτσια παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα σωματικής και έμμεσης επιθετικότητας, ενώ οι νεότεροι έφηβοι εμφάνισαν αυξημένη έμμεση επιθετικότητα. Τα ευρήματα τονίζουν τη σημασία υποστηρικτικών γονεϊκών πρακτικών και στοχευμένων παρεμβάσεων για την πρόληψη επιθετικών συμπεριφορών σε παιδιά και εφήβους.

Abstract

The aim of the present study was to explore the relationship between parenting styles and the dimensions of adolescent aggression. Additionally, it examined the association of parents’ gender and educational level with parenting styles and adolescents’ aggressive behaviors, as well as differences in aggression based on the child’s gender and age. Participants were 192 adolescents aged 13–17 attending a tutoring center in Western Thessaloniki. A convenience sampling method was used, and the adolescents completed questionnaires assessing both parents’ parenting styles, types of aggression, and demographic data. Findings indicated that indirect aggression is more closely linked to the family environment. Permissive parenting was positively associated, while strict and authoritarian parenting was negatively associated with indirect aggression. Even supportive parents may contribute indirectly when clear boundaries are lacking. Verbal and physical aggression appeared less influenced by parenting style. Furthermore, higher parental education was linked to more supportive and permissive parenting, especially from mothers, thus reducing aggressive behaviors in adolescents. In contrast, authoritarian and strict styles were linked to increased indirect aggression. The gender of the parent played a key role, with mothers more strongly affecting direct aggression, while fathers were associated mainly with indirect aggression. Finally, the study revealed significant differences in adolescent aggression based on gender and age. Girls showed higher levels of both physical and indirect aggression, while younger adolescents displayed increased indirect aggression. These findings highlight the importance of supportive parenting practices and targeted interventions for preventing aggressive behavior in children and adolescents.