ΤΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’30 ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗ

THE MOTIVE OF DEATH AND RESURRECTION IN THE LITERATURE OF THE 1930S GENERATION: ODYSSEAS ELYTIS, YIANNIS RITSOS AND NIKOS GABRIEL PENTZIKIS (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΚΑΤΖΙΩΛΗΣ
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 27 Σεπτεμβρίου 2025
  5. Ελληνικά
  6. 84
  7. Παπαθανασίου, Θανάσης, Ασπρούλης, Νικόλαος
  8. Παπαθανασίου, Θανάσης, Ασπρούλης, Νικόλαος
  9. Λογοτεχνία, Γενιά του '30, Θάνατος, Ανάσταση
  10. Ορθόδοξη Χριστιανική Θεολογία και Θρησκευτικός Πλουραλισμός (ΟΡΘ)
  11. 102
  12. 01
  13. Δημηρούλης, Δημήτρης, «Το “Άξιον” της Ιστορίας και το “Εστί” της Ρητορικής. Κριτική φαντασία σε τοπίο ελληνικό» στο Μιχάλης Μπακογιάννης, (επιμέλεια), Γράμματα ΙΙ: Νεοελληνική Φιλολογία (19ος & 20ός αιώνας), Ανθολόγιο Κριτικών Κειμένων για τη Μελέτη της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (19ος & 20ός αιώνας), ΕΑΠ, Πάτρα, 2008, Καγιαλής, Τάκης, «Η μοντέρνα ποίηση και η γενιά του ’30» στο: Λάμπρος Βαρελάς, κ.ά., Γράμματα ΙΙ: Νεοελληνική Φιλολογία (19ος & 20ός αιώνας), Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία (19ος & 20ός αιώνας), Εγχειρίδιο Μελέτης, ΕΑΠ, Πάτρα, 2008,Καγιαλής, Τάκης, «Το πρόβλημα της ελληνικότητας», στο: Μιχάλης Μπακογιάννης, (επιμέλεια), Γράμματα ΙΙ: Νεοελληνική Φιλολογία (19ος & 20ός αιώνας), Ανθολόγιο Κριτικών Κειμένων για τη Μελέτη της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (19ος & 20ός αιώνας), ΕΑΠ, Πάτρα, 2008,Vitti, Mario, “Οι δύο πρωτοπορίες στην ελληνική ποίηση 1930 με ’40», στο Μιχάλης Μπακογιάννης, (επιμέλεια), Γράμματα ΙΙ: Νεοελληνική Φιλολογία (19ος & 20ός αιώνας), Ανθολόγιο Κριτικών Κειμένων για τη Μελέτη της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (19ος & 20ός αιώνας), ΕΑΠ, Πάτρα, 2008.
    • Θέμα της παρούσας εργασίας είναι τα ποιητικά έργα Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας του Οδυσσέα Ελύτη (1945) και Επιτάφιος του Γιάννη Ρίτσου (1936), καθώς και το μυθιστόρημα Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη (1944), τα οποία πραγματεύονται το θέμα του θανάτου και της ανάστασης. Οι συγγραφείς τους ανήκουν στη λεγόμενη γενιά του ’30, που φιλοδόξησε αφενός να ανανεώσει μορφολογικά και ιδεολογικά την τέχνη και τη λογοτεχνία υιοθετώντας τα μοντερνιστικά λογοτεχνικά κινήματα του Μεσοπολέμου, και αφετέρου να ανακαλύψει ξανά τη διαχρονική ελληνικότητα με ενσωμάτωση στοιχείων από την Ορθοδοξία, τη λαϊκή παράδοση και την ελληνική φύση. Όλα αυτά μέσα από τις δύσκολες συνθήκες των πολεμικών συγκρούσεων, των κοινωνικών ανακατατάξεων και των υπαρξιακών αδιεξόδων, που διαμορφώθηκαν μετά τη μικρασιατική καταστροφή και συνεχίστηκαν με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το κοινό στοιχείο αυτών των έργων είναι η ανάγκη για μια συμβολική ανάσταση, δηλαδή για μια αναγέννηση και ανανέωση, με ταυτόχρονη αναβάπτιση στις διαχρονικές ρίζες του ελληνισμού. Ο κάθε συγγραφέας διαχειρίζεται το αίτημα αυτό με τον δικό του τρόπο: Για τον Οδυσσέα Ελύτη ζωοποιός δύναμη είναι η φύση, για τον Γιάννη Ρίτσο οι κοινωνικοί αγώνες και για τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη η λογοτεχνία. Οι προσεγγίσεις αυτές αντιμετωπίζονται σε αντίστιξη με την ορθόδοξη θέση για την ανάσταση, από την οποία αντλούν οι συγγραφείς αυτοί, καθώς η ορθόδοξη παράδοση αποτέλεσε για αυτούς αναπόσπαστο στοιχείο της επιζητούμενης ελληνικότητας και τους τροφοδότησε με μορφολογικά, λεξιλογικά και ιδεολογικά μοτίβα.
    • Τhe subject of this paper is the poetic works A heroic and mournful hymn for the lost lieutenant of Albania by Odysseas Elytis (1945) and Epitaph by Yiannis Ritsos (1936), as well as the novel The Dead and the Resurrection by Nikos Gabriel Pentzikis (1944), which deal with the theme of death and resurrection. Their authors belong to the so-called generation of the 1930s, which aspired, on the one hand, to renew art and literature morphologically and ideologically by adopting the modernist literary movements of the interwar period, and on the other hand, to rediscover the timeless Greekness by incorporating elements from Orthodoxy, folk tradition and Greek nature. All this through the difficult conditions of war conflicts, social upheavals and existential impasses, which took shape after the Asia Minor catastrophe and continued with World War II. The common element of these works is the need for a symbolic resurrection, that is, for a rebirth and renewal, with a simultaneous rebaptism in the timeless roots of Hellenism. Each author manages this request in his own way: For Odysseas Elytis, the life-giving force is nature, for Yannis Ritsos, social struggles and for Nikos Gabriel Pentzikis, literature. These approaches will be compared and contrasted with the Orthodox position on resurrection, from which these authors draw, as the Orthodox tradition was for them an integral element of the sought-after Greekness and supplied them with morphological, lexical and ideological motifs.
  15. Hellenic Open University
  16. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές