Ως “Μαιευτική Βία” ορίζεται η οικειοποίηση του σώματος της γυναίκας και της
αναπαραγωγικής διαδικασίας από το υγειονομικό προσωπικό, που εκφράζεται με
απάνθρωπη μεταχείριση, κατάχρηση φαρμάκων και μετατροπή μιας φυσικής διαδικασίας
σε παθολογική, με αποτέλεσμα την απώλεια της αυτονομίας και της ικανότητας ελεύθερης
λήψης αποφάσεων εκ μέρους των γυναικών για τα σώματα και της σεξουαλικότητά τους,
επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής της γυναίκας.
Στην παρούσα - Περιγραφική Μελέτη Παρατήρησης (Descriptive observational study),
μέσω ερωτηματολογίων που διανεμήθηκαν ηλεκτρονικά μέσω διαδικτύου σε δείγμα 201
γυναικών ηλικίας από 19 ως 43 ετών, με μέσο όρο τα 32,7 έτη. Καταγράφηκε ότι η
Μαιευτική βία στην Ελλάδα είναι υπαρκτό ζήτημα και συσχετίζεται στατιστικά σημαντικά με
την επιλόχειο κατάθλιψη.
Συγκεκριμένα η Επιλόχειος Κατάθλιψη καταγεγραμμένη μέσω του εργαλείου
έρευνας Μεταγεννητικής Κατάθλιψης Εδιμβούργου – Edinburgh Postnatal Depression
Score (EPDS) συσχετίζεται με τους παράγοντες Μαιευτικής Βίας σε επίπεδο
σημαντικότητας 1% p<0.01: 1)”Λεκτικός αποκλεισμός κατά τον τοκετό”, 2) “Λεκτική Βία
κατά τον τοκετό”, 3) “Κριτική στην Έκφραση των συναισθημάτων κατά τον τοκετό”, 4)
“Αίσθημα ανασφάλειας ή ευαλωτότητας κατά τον τοκετό”. Επιπλέον, σε επίπεδο
σημαντικότητας 5%, p<0.05 η κατάθλιψη συσχετίζεται με: 1) Πολλαπλές κολπικές εξετάσεις
χωρίς συναίνεση, 2) “Καθήλωση επί κλίνης κατά τον τοκετό χωρίς επεξήγηση” και 3)
”Αδυναμία κινητικότητας κατά τον τοκετό”.
Θα πρέπει με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν, να ανοίξει η συζήτηση για το ζήτημα
της Μαιευτικής Βίας. Με αυτό τον τρόπο θα στοχεύσουμε στη βελτίωση των Μαιευτικών
υπηρεσιών, απαντώντας στα κελεύσματα των καιρών για γενικότερη αντιμετώπιση της
βίας στην κοινωνία και την ανθρωπιστική προσέγγιση σε όλες τις εκφάνσεις των δράσεων
στις κοινωνικές μας συναναστροφές, σύμφωνα με τις επιταγές του Παγκοσμίου
Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) ήδη από το 2015.

"Obstetric Violence" is defined as the appropriation of a woman's body and the
reproductive process by healthcare personnel, expressed through inhuman treatment,
drug abuse and the transformation of a natural process into a pathological one, resulting in
the loss of autonomy and the ability to freely accept women's bodies and sexuality,
negatively affecting the woman's quality of life.
In this Descriptive observational study, through questionnaires distributed electronically via
the internet, to a sample of 201 women aged 19 to 43 years, it was recorded that Obstetric
Violence in Greece is an existing issue and is statistically significantly associated with
postpartum depression.
Specifically, Postpartum Depression recorded through the Edinburgh Postnatal
Depression Score (EPDS) research tool is associated with the following factors of
Obstetric Violence at a significance level of 1%, p<0.01: 1) “Verbal exclusion during
childbirth”, 2) “Verbal Violence during the Expression of emotions during childbirth”, 4)
“Feeling of insecurity or vulnerability during childbirth”. Furthermore, at a significance level
of 5%, p>0.05, depression is associated with: 1) “Repeated vaginal examinations without
consent”, 2) “Restraint on bed during childbirth without explanation” and 2) “Inability to
move freely during childbirth”.
With the new emerging data, the discussion on the issue of Obstetric Violence
should be opened. The aim is to improve Obstetric services, responding to the calls of the
times for a more general response to violence in society and the humanitarian approach to
all aspects of our social interactions, in accordance with the requirements of the World
Health Organization (WHO) already since 2015.