Σκοπός: Η παρούσα μελέτη εξετάζει τη σχέση της ποιότητας του εργασιακού περιβάλλοντος με την ψυχική υγεία, την ψυχολογική ανθεκτικότητα και την ικανοποίηση από τη συμπόνια σε επαγγελματίες υγείας που εργάζονται στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας.

Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 131 επαγγελματίες υγείας. Η πλειονότητα ήταν γυναίκες (80,9%), με κυρίαρχη ηλικιακή ομάδα τα 41–50 έτη (37,4%). Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν νοσηλευτές (43,5%), ενώ σημαντική εκπροσώπηση υπήρχε και από βοηθούς νοσηλευτή (15,3%), μαίες (8,4%), ειδικούς ιατρούς (11,5%), ειδικευόμενους ιατρούς (6,1%) και λοιπό προσωπικό (15,3%). Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν περιλάμβαναν την Κλίμακα Γενικής Ψυχικής Υγείας (GHQ-12), την Κλίμακα Ανθεκτικότητας RS-15 και την Υποκλίμακα Ικανοποίησης από τη Συμπόνια του Ερωτηματολογίου Ποιότητας Επαγγελματικής Ζωής (ProQOL–CS). Λόγω μη κανονικής κατανομής των δεδομένων, εφαρμόστηκαν μη παραμετρικές στατιστικές δοκιμασίες (Kruskal–Wallis, Mann–Whitney U και Spearman’s correlation), ενώ η εσωτερική συνέπεια των εργαλείων αξιολογήθηκε με τον δείκτη Cronbach’s alpha.

Αποτελέσματα: Όλες οι κλίμακες εμφάνισαν εξαιρετική εσωτερική συνέπεια: GHQ-12 (Cronbach’s α = 0,937), RS-15 (α = 0,951) και ProQOL–CS (α = 0,949). Η ψυχική υγεία των συμμετεχόντων παρουσίασε σημαντικές διαφορές ως προς την επαγγελματική ιδιότητα (Kruskal–Wallis τεστ, p = 0,002). Οι ειδικευόμενοι ιατροί και οι βοηθοί νοσηλευτή ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ψυχικής υγείας, ενώ οι επαγγελματίες σε διοικητικούς και λοιπούς ρόλους χαμηλότερα. Η ανθεκτικότητα παρουσίασε σημαντικές διακυμάνσεις ανάλογα με τον τομέα εργασίας (Kruskal–Wallis τεστ, p = 0,040), με τα υψηλότερα επίπεδα να καταγράφονται σε εργαζόμενους ψυχικής υγείας, εργαστηριακών τμημάτων και εξωτερικών ιατρείων. Η ικανοποίηση από τη συμπόνια διέφερε τόσο ως προς την επαγγελματική ιδιότητα (Kruskal–Wallis τεστ, p = 0,001) όσο και ως προς τον τομέα εργασίας (Kruskal–Wallis τεστ, p = 0,002), με τους ειδικευόμενους ιατρούς και τις μαίες να εμφανίζουν υψηλότερη ικανοποίηση. Επιπλέον, καταγράφηκαν στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των βασικών μεταβλητών: τα χαμηλότερα επίπεδα ψυχική υγείας σχετίστηκαν αρνητικά με την ανθεκτικότητα (Spearman’s rho = –0,587, p < 0,001) και την επαγγελματική ικανοποίηση (Spearman’s rho= –0,624, p < 0,001), ενώ η ανθεκτικότητα σχετίστηκε θετικά με την επαγγελματική ικανοποίηση (Spearman’s rho = 0,672, p < 0,001).

Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι η επαγγελματική ιδιότητα σχετίζεται σημαντικά με τα επίπεδα ψυχικής υγείας και ικανοποίησης, ενώ ο τομέας εργασίας φαίνεται να επηρεάζει την ανθεκτικότητα και την ικανοποίηση από τη συμπόνια των εργαζομένων σε χώρους υγείας. Οι εργαζόμενοι σε μη κλινικούς ρόλους φαίνεται να παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα ψυχικής υγείας και μειωμένη ικανοποίηση από την εργασία τους, ενώ όσοι εργάζονται σε υποστηρικτικά ή ψυχιατρικά τμήματα αναπτύσσουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις ευεξίας σε επαγγελματίες υγείας που εργάζονται σε πιο επιβαρυμένα περιβάλλοντα, καθώς και τη σημασία της προώθησης της ψυχολογικής ανθεκτικότητας στο προσωπικό των νοσοκομείων.

Λέξεις  κλειδιά: ψυχική υγεία, ανθεκτικότητα, επαγγελματική ικανοποίηση, επαγγελματίες υγείας, ποιότητα νοσοκομειακού περιβάλλοντος

Objective: This study investigates the relationship between the quality of the work environment and mental health, psychological resilience, and compassion satisfaction among healthcare professionals working at the Kalamata General Hospital.

Method: A total of 131 healthcare professionals participated in the study. The majority were women (80.9%), with the most common age group being 41–50 years (37.4%). Most participants were nurses (43.5%), with additional representation from nursing assistants (15.3%), midwives (8.4%), attending physicians (11.5%), resident physicians (6.1%), and other healthcare staff (15.3%). The tools used included the General Health Questionnaire (GHQ-12), the Resilience Scale (RS-15), and the Compassion Satisfaction subscale of the Professional Quality of Life Scale (ProQOL–CS). Due to non-normal data distribution, non-parametric statistical tests were applied (Kruskal–Wallis, Mann–Whitney U, and Spearman’s correlation), and internal consistency was assessed using Cronbach’s alpha.

Results: All scales demonstrated excellent internal consistency: GHQ-12 (Cronbach’s α = 0.937), RS-15 (α = 0.951), and ProQOL–CS (α = 0.949). Participants' mental health differed significantly by professional role (Kruskal–Wallis test, p = 0.002), with resident physicians and nursing assistants reporting higher levels of mental health, while administrative and other support staff reported lower levels. Resilience varied significantly by department (Kruskal–Wallis test, p = 0.040), with the highest levels found among employees in mental health services, laboratories, and outpatient clinics. Compassion satisfaction also differed significantly by both professional role (Kruskal–Wallis test, p = 0.001) and department (Kruskal–Wallis test, p = 0.002), with resident physicians and midwives reporting the highest satisfaction. Statistically significant correlations were also identified among the main variables: lower levels of mental health were negatively associated with resilience (Spearman’s rho = –0.587, p < 0.001) and professional satisfaction (Spearman’s rho = –0.624, p < 0.001), while resilience was positively associated with professional satisfaction (Spearman’s rho = 0.672, p < 0.001).

Conclusions: The findings indicate that professional role is significantly associated with levels of mental health and satisfaction, while department of employment appears to influence resilience and compassion satisfaction among healthcare professionals. Employees in non-clinical roles tend to report lower mental health and job satisfaction, whereas those working in support or psychiatric departments tend to exhibit greater resilience. These results highlight the need for targeted well-being interventions for healthcare professionals in more demanding environments, as well as the importance of fostering psychological resilience among hospital staff.

Keywords: mental health, resilience, compassion satisfaction, healthcare professionals, hospital work environment