Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η εκτίμηση επικινδυνότητας από μικροπλαστικά στα θαλάσσια ύδατα και ιζήματα, μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης πρόσφατων δημοσιευμένων μελετών. Πραγματοποιείται ανάλυση των κύριων πηγών προέλευσης των μικροπλαστικών στο θαλάσσιο περιβάλλον, των μηχανισμών μεταφοράς,  η τύχη αυτών αφού καταλήξουν στον ωκεανό, αλλά και οι επιπτώσεις που προκύπτουν. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάλυση δέκα διεθνών μελετών εκτίμησης επικινδυνότητας από μικροπλαστικά με στόχο την ανάδειξη του προβλήματος και συγχρόνως την παρουσίαση των δεικτών  επικινδυνότητας που χρησιμοποιούνται σε κάθε περίπτωση. Οι δείκτες PLI, PRI, H, PHI και PERI εμφανίζουν τη μεγαλύτερη επαναληψιμότητα. Από τη σύγκριση των μελετών προκύπτει πως τα ιζήματα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση μικροπλαστικών στις περισσότερες περιπτώσεις και ακόμη αναδεικνύεται η σημαντικότητα του τύπου του πολυμερούς στις εκτιμήσεις επικινδυνότητας. Επιπλέον, αναλύονται οι τεχνικές απομάκρυνσης των μικροπλαστικών στο θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και στα ιζήματα και συγχρόνως παρατίθενται οι καινοτόμες μέθοδοι απομάκρυνσης αυτών. Γίνεται αναφορά στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο και στη σημαντικότητα περιορισμού των μικροπλαστικών από συγκεκριμένα προϊόντα (π.χ. καλλυντικά). Τέλος, αναφέρονται οι προτάσεις ελάττωσης των μικροπλαστικών, με την εξέλιξη των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων, να είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εισροές μικροπλαστικών στο θαλάσσιο περιβάλλον.

This thesis examines the risk assessment of microplastics in marine waters and sediments through a critical review of recent scientific publications. An analysis is made of the main sources of origin of microplastics in the marine environment, the transport mechanisms, their fate after they end up in the ocean, and the resulting impacts. Particular emphasis is given to the analysis of ten international studies of risk assessment of microplastics with the aim of highlighting the problem and at the same time presenting the risk indicators used in each case. The PLI, PRI, H, PHI and PERI indices show the greatest repeatability. From the comparison of the studies, it is deduced that sediments present the highest concentration of microplastics in most cases while the importance of the type of polymer in risk assessments is also highlighted. In addition, the techniques for removing microplastics in the marine environment and in sediments are analyzed and at the same time innovative methods for their removal are presented. Reference is made to the current institutional framework and the importance of limiting microplastics from specific products (e.g. cosmetics). Finally, proposals for reducing microplastics are mentioned, with the technological advances in wastewater treatment plants being particularly important, as they constitute one of the most important inputs of microplastics into the marine environment.