Η παρούσα εργασία εξετάσει τις νέες δυνατότητες στην τεχνολογία τρισδιάστατης
εκτύπωσης στον τομέα των κατασκευών, σε συνδυασμό με τις περιβαλλοντικές,
κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επηρεάζουν τη σύγχρονη οικοδομική
δραστηριότητα. Εστιάζει στην κλιματική αλλαγή, την παγκόσμια έλλειψη στέγης και την
αυξανόμενη ανάγκη για κατασκευές χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Θα
αναπτυχθεί ένα πιλοτικό μοντέλο μιας ενεργειακά αυτόνομης κατοικίας 100 m², η οποία
κατασκευάζεται εξ’ ολοκλήρου μέσω 3D εκτύπωσης. Η ερευνητική μεθοδολογία
συνδυάζει, ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, τεχνοοικονομική αξιολόγηση, ενεργειακές
προσομοιώσεις και μελέτη εφαρμογής στο σύγχρονο ελληνικό πολεοδομικό πλαίσιο. Τα
αποτελέσματα δείχνουν ότι η τεχνολογία αυτή μπορεί να μειώσει σημαντικά τον χρόνο
και το κόστος κατασκευής, καθώς και τις εκπομπές άνθρακα, προσφέροντας παράλληλα
ενεργειακά αποδοτικές και κοινωνικά βιώσιμες λύσεις στέγασης.

In the face of environmental, social, and economic crises that are challenging
contemporary building activity, the aim of this postgraduate dissertation is to investigate
the potential of 3D printing technology in the housing sector. The building of a pilot
model—a 100 m² house constructed exclusively using 3D construction printing and
designed to be energy-autonomous—represents the core objective of this research. . The
research approach brings together a literature review, techno-economic analysis, energy
simulations, and a case study based on the current Greek urban planning framework. The
findings suggest that this technology can substantially reduce construction time, costs, and
carbon footprint, while offering energy-efficient and socially sustainable housing
solutions