Tourism is one of the most important pillars of the Greek economic industry. A large number of hotel units and tourist facilities are trying to obtain the maximum possible benefits, operating in the best possible way. An important tool for this purpose is the correct use of management accounting techniques in the hotel industry for the production of added value and the proper management of tourism. Although the interest in management accounting in the tourism industry is intense, the literature review revealed a gap in empirical research on tourism facilities and the means of management accounting used in this industry and, particularly, in the Greek tourism industry.

The purpose of this paper is to investigate the application of management accounting in the Greek tourism industry as well as its impact on both the sustainability and performance of hotel units. The literature review revealed that, although the majority of hotel establishments in Greece rely on conventional budgets (traditional financial measurements) to manage their annual operations and monitor their expenses, advanced tactics, such as the balanced scorecard (BSC) and benchmarking, are now being applied in order to incorporate non-financial measurements into the evaluations. This thesis investigates two important areas of Greek tourist destinations, the North Aegean Region and the South Aegean Region, with the help of secondary statistical data as well as the analysis of main indicators of inbound tourism, services, infrastructure and hotel quality (number of visits, general customer satisfaction index (GRI), hotel capacity, travel receipts, etc.).

The above analysis yielded useful findings for hotel managers and executives regarding strategic decision-making aimed at improving the performance and profitability of their units.

Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομικής βιομηχανίας. Ένας μεγάλος αριθμός ξενοδοχειακών μονάδων και τουριστικών εγκαταστάσεων προσπαθεί να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη, λειτουργώντας με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο. Ως σημαντικό εργαλείο για το σκοπό αυτό κρίνεται η σωστή χρήση των τεχνικών διοικητικής λογιστικής στον ξενοδοχειακό κλάδο για την παραγωγή προστιθέμενης αξίας αλλά και τη ορθή διαχείριση του τουρισμού. Αν και το ενδιαφέρον για τη διοικητική λογιστική στον τουριστικό κλάδο είναι έντονο, η βιβλιογραφική ανασκόπηση φανέρωσε ένα κενό στην εμπειρική έρευνα σχετικά με τις τουριστικές εγκαταστάσεις και τα μέσα της διοικητικής λογιστικής που χρησιμοποιούνται στον κλάδο αυτό και, ιδιαίτερα στον κλάδο της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας.

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να διερευνήσει την εφαρμογή της διοικητικής λογιστικής στην ελληνική τουριστική βιομηχανία  καθώς και το αντίκτυπο αυτής τόσο στη βιωσιμότητα όσο και την απόδοση των ξενοδοχειακών μονάδων. Η βιβλιογραφική έρευνα ανέδειξε ότι, μολονότι η πλειοψηφία των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων στην ελληνική επικράτεια στηρίζεται σε συμβατικούς προϋπολογισμούς (παραδοσιακές χρηματοοικονομικές μετρήσεις) προκειμένου να διαχειριστεί τις ετήσιες λειτουργίες της και να παρακολουθήσει τις δαπάνες της, εφαρμόζονται πλέον προηγμένες τακτικές, όπως η ισορροπημένη κάρτα βαθμολογίας (BSC) και η συγκριτική αξιολόγηση (benchmarking), προκειμένου να ενσωματωθούν μη χρηματοοικονομικές μετρήσεις στις αξιολογήσεις. Στην παρούσα διπλωματική εργασία ερευνώνται δύο σημαντικές περιοχές ελληνικών τουριστικών προορισμών, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, με τη βοήθεια δευτερογενών στατιστικών δεδομένων καθώς και την ανάλυση κύριων δεικτών εισερχόμενου τουρισμού, παροχών, υποδομών και ποιότητας ξενοδοχείων (αριθμός επισκέψεων, γενικός δείκτης ικανοποίησης (GRI) πελατών, ξενοδοχειακό δυναμικό, ταξιδιωτικές εισπράξεις, κλπ.).

Από την παραπάνω ανάλυση προέκυψαν χρήσιμα ευρήματα για διευθυντές και στελέχη ξενοδοχειακών μονάδων σχετικά με τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων με σκοπό να βελτιωθεί η απόδοση αλλά και η κερδοφορία των μονάδων τους.