Ο κατασκευαστικός τομέας συγκαταλέγεται διαχρονικά στους πιο επικίνδυνους κλάδους
παγκοσμίως, με υψηλά ποσοστά εργατικών ατυχημάτων, τραυματισμών και ασθενειών. Η
παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την ιστορική εξέλιξη, τις σύγχρονες προκλήσεις και
τις αναδυόμενες προηγμένες μεθόδους που στοχεύουν στη βελτίωση της υγείας και ασφάλειας
στα εργοτάξια.
Η διερεύνηση του θέματος ξεκινά με μια ιστορική αναδρομή, αναδεικνύοντας την πορεία της
ασφάλειας στις κατασκευές από τις αρχαίες πρακτικές σε πολιτισμούς όπως η Αίγυπτος και η
Ρώμη, έως τις τεχνολογικές και ρυθμιστικές αλλαγές της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε κομβικά σημεία, όπως η δημιουργία της Υπηρεσίας Ασφάλειας
και Υγείας στην Εργασία (OSHA) και οι διεθνείς πρωτοβουλίες του Διεθνούς Οργανισμού
Εργασίας (ILO), που σηματοδοτούν την προοδευτική θεσμοθέτηση προτύπων ασφάλειας.
Στη συνέχεια, εξετάζονται οι σημερινοί κίνδυνοι, όπως οι πτώσεις από ύψος, τα ατυχήματα
με εξοπλισμό, η έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες και οι εργονομικοί κίνδυνοι. Παρόλο που τα
παραδοσιακά μέτρα, όπως ο ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός (ΜΑΠ), η εκπαίδευση και
οι επιθεωρήσεις έχουν μειώσει τα περιστατικά, συχνά βασίζονται σε αντιδραστικές πρακτικές
και ανθρώπινη συμμόρφωση, που δεν επαρκούν στο σύγχρονο περίπλοκο περιβάλλον έργων.
Κεντρικός άξονας της μελέτης είναι η ανάλυση προηγμένων τεχνολογιών που
μετασχηματίζουν τη διαχείριση της ασφάλειας, όπως η Μοντελοποίηση Πληροφοριών Κτιρίου
(BIM), τα drones για επιτήρηση εργοταξίων, οι φορητοί αισθητήρες για παρακολούθηση της
υγείας των εργαζομένων σε πραγματικό χρόνο, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) για ανάλυση
κινδύνων, και η ρομποτική που περιορίζει τους χειρωνακτικούς κινδύνους. Αυτές οι
καινοτομίες αντιπροσωπεύουν μια μετάβαση από την αντιδραστική στη προληπτική
διαχείριση ασφάλειας, προσφέροντας νέες δυνατότητες για ενίσχυση της λήψης αποφάσεων,
μείωση των ατυχημάτων και βελτίωση της κουλτούρας ασφάλειας.
Μέσω από την παρουσίαση και αξιολόγηση συγκεκριμένων μελετών περίπτωσης, την
βιβλιογραφική ανασκόπηση και την ανάλυση βέλτιστων πρακτικών, η παρούσα εργασία
αξιολογεί τα οφέλη, τις προκλήσεις και τα εμπόδια υλοποίησης αυτών των τεχνολογιών. Εν
τέλει, καταλήγει σε προτάσεις για υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, ηγέτες του κλάδου και
επαγγελματίες, ώστε να αξιοποιήσουν τις προηγμένες μεθόδους για πιο ασφαλείς και υγιείς
κατασκευαστικούς χώρους. Συμπερασματικά η παρούσα μελέτη συμβάλλει στον
εμπλουτισμό της επιστημονικής γνώσης για την ασφάλεια στις κατασκευές και προτείνει ένα
πλαίσιο για μελλοντική έρευνα και πρακτική εφαρμογή

The construction industry has long been among the most hazardous sectors worldwide, with
a persistent record of occupational injuries, illnesses, and fatalities. This thesis explores the
historical development, current challenges, and emerging advanced methods aimed at
improving health and safety on construction sites.
The stady begins with a historical review, tracing the evolution of construction safety from
ancient practices in civilizations like Egypt and Rome to the technological and regulatory
shifts of the Industrial Revolution. Key turning points, including the creation of the
Occupational Safety and Health Administration (OSHA) and the International Labour
Organization’s (ILO) global initiatives, are examined to illustrate how safety standards have
progressively evolved.
In addition, the present-day hazards such as falls, equipment-related incidents, hazardous
exposures, and ergonomic risks are critically investigated. While conventional measures like
personal protective equipment (PPE), worker training, and site inspections have helped
reduce incidents, they often rely on reactive responses and human compliance, which can fall
short in today’s increasingly complex projects.
A central focus of the thesis is on advanced methods that are transforming safety
management, including Building Information Modeling (BIM), drones for site surveillance,
wearable sensors that monitor worker health in real time, artificial intelligence (AI) for
predictive risk detection, and robotics that minimize manual handling. These innovations
represent a shift from reactive to proactive safety management, offering new opportunities to
strengthen decision-making, reduce accidents, and improve overall safety culture. Through
case studies, literature review, and industry analysis, the current study assesses the benefits,
challenges, and implementation barriers of these technologies. The thesis concludes by
offering recommendations for policymakers, industry leaders, and practitioners on leveraging
advanced methods to create safer and healthier construction environments. Overall, the work
presented in this study contributes to advancing the global conversation on construction
safety and offers a framework for future research and practice