Κατά τη μετεμφυλιακή περίοδο η επίσημη κρατική μνήμη της δεκαετίας του ΄40, λόγω των γεγονότων του Εμφυλίου Πολέμου, απαξίωνε εντελώς την αντιστασιακή δράση του Ε.Α.Μ. - Ε.Λ.Α.Σ. Η κατάσταση φάνηκε να αλλάζει με την άνοδο της Ένωσης Κέντρου στην εξουσία και για πρώτη φορά το 1964 επιχειρήθηκε να εορταστεί η επέτειος της αντιστασιακής πράξης του Γοργοποτάμου. Η έκρηξη μιας νάρκης οδήγησε σε 13 νεκρούς και περίπου 80 τραυματίες. Οι απόψεις γύρω από το πώς και το γιατί εξερράγη η νάρκη διίσταντο. Το επίσημο κράτος ισχυριζόταν ότι η νάρκη ήταν από την εποχή του Εμφυλίου, η Δεξιά χαρακτήρισε το γεγονός ως σκηνοθετημένη ενέργεια των κομμουνιστών με απώτερο σκοπό τον εξευτελισμό του κράτους και των αρχών ασφαλείας, ενώ οι Αριστεροί θεωρούσαν βέβαιο ότι ήταν πράξη των παρακρατικών οργανώσεων για να σαμποτάρουν την εκδήλωση. Πριν την έκρηξη της νάρκης, αλλά κυρίως μετά, στο χώρο της εκδήλωσης διαδραματίστηκαν επεισόδια ανάμεσα στους παρευρισκόμενους και την αστυνομία. Το κράτος οδήγησε σε δίκη 18 άτομα με βαριές καηγορίες, όπως αντίσταση κατά της αρχής, στάση, παράβαση του νόμου 942/1946 πέρι αναμόχλευσης πολιτικών παθών κ.α. Η πλειοψηφία των κατηγουρουμένων ήταν άτομα που είχαν λάβει μέρος στην Αντίσταση και υπήρξαν εμβληματικές προσωπικότητες στον χώρο της Αριστεράς.