Η άνοια αποτελεί ένα σύνθετο νευροεκφυλιστικό σύνδρομο που επηρεάζει την αντίληψη, τη μνήμη και τη λειτουργικότητα του ατόμου, προκαλώντας σταδιακή εξάρτηση από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Η παρούσα εργασία εξετάζει τη συσχέτιση του σταδίου άνοιας με την αντίληψη της κοινωνικής υποστήριξης, τόσο από την οπτική του ασθενούς όσο και από την πλευρά των φροντιστών. Μέσα από συστηματική ανάλυση της σύγχρονης βιβλιογραφίας, αναδεικνύονται οι μεταβολές στην αντιληπτή υποστήριξη σε διαφορετικά στάδια της άνοιας, οι προστατευτικοί ρόλοι της ψυχικής ανθεκτικότητας και της ελπίδας, καθώς και η ενδεχόμενη υπεροχή της μοναξιάς ως προγνωστικού παράγοντα για την επιβάρυνση και τη γνωσιακή έκπτωση. Τα ευρήματα επισημαίνουν την ανάγκη για σταδιο-ευαίσθητες και εξατομικευμένες παρεμβάσεις που ενισχύουν την ψυχολογική ευημερία των ατόμων με άνοια και των φροντιστών τους.

Dementia is a complex neuro- degenerative syndrome that progressively impairs cognition, memory, and functional autonomy, increasing dependency on family and social networks. This study explores the relationship between the stage of dementia and the perception of social support, considering both the patient and caregiver perspectives. Through a systematic review of contemporary literature, the findings highlight how perceived support varies across dementia stages, the protective roles of resilience and hope, and the potentially stronger impact of loneliness as a predictive factor for caregiver burden and cognitive decline. The results emphasize the importance of stage-sensitive, individualized interventions that promote psychological well-being in both people living with dementia and their caregivers.