Distance learning has gained significant ground in recent years, particularly following the COVID-19 pandemic. As a result, the creation and use of effective teaching materials gained increased importance in second language education. This study explores how teaching materials are accessed, adapted, and evaluated in adult distance education for learners of Greek as a second language. The research, conducted between 2024 and 2025, involved semi-structured interviews with ten educators working in different educational contexts, including NGOs and language institutes. The research aimed to address four central questions: how the structure and design of educational materials contribute to second language learning; to what extent these materials align with the principles of adult and distance education; how educators participate in organizing, selecting, and adapting materials; and how materials evolve over time due to teacher experience, learner feedback, and institutional frameworks.

The findings reveal that educators with relevant academic training were more capable of adapting materials to suit learners' diverse needs. However, access to resources varied greatly. While some educators received complete packages, others developed or located materials independently, often without formal support. Teachers emphasized that materials were not always suitable, particularly for beginners with limited digital or language skills. Many were too complex or lacked visual and interactive components. Teachers described how they either selected existing digital materials based on their learners' language levels and needs or developed their own using online tools and resources, depending on what was available in their teaching context. Effective materials were described as those that are simplified, personalized, and relevant to daily life. Educators often acted as designers, revising and reshaping content based on classroom experience and student needs. The ongoing development of teaching resources was largely driven by teacher feedback, regular reflection on classroom experiences, and the gradual use of digital tools and technologies.

Overall, the study underscores that teaching materials are not static but evolve through use, creativity, and context. Their success depends not only on thoughtful design but also on the pedagogical competence and adaptability of educators. The findings suggest a need for institutional support structures that enable teachers to collaborate, access quality materials, and respond effectively to the needs of adult second language learners in digital environments.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την πανδημία COVID-19. Ως εκ τούτου, αυξήθηκε η ανάγκη για δημιουργία και χρήση αποτελεσματικού διδακτικού υλικού στη διδασκαλία δεύτερης γλώσσας. Η παρούσα μελέτη εξετάζει πώς το διδακτικό υλικό αποκτάται, προσαρμόζεται και αξιολογείται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ενηλίκων που μαθαίνουν ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά την περίοδο 2024–2025 και βασίστηκε σε ημιδομημένες συνεντεύξεις με δέκα εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια, όπως ΜΚΟ και γλωσσικά ινστιτούτα. Στόχευσε στην απάντηση τεσσάρων βασικών ερωτημάτων: πώς η δομή και ο σχεδιασμός του εκπαιδευτικού υλικού συμβάλλουν στη μάθηση δεύτερης γλώσσας· σε ποιο βαθμό το υλικό ευθυγραμμίζεται με τις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης· πώς οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν στην οργάνωση, επιλογή και προσαρμογή του υλικού· και πώς το υλικό εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου λόγω της εμπειρίας των διδασκόντων, της ανατροφοδότησης από τους μαθητές και των θεσμικών πλαισίων.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι  πιο ικανοί να προσαρμόζουν το υλικό ώστε να ανταποκρίνεται στις ποικίλες ανάγκες των μαθητών ήταν οι εκπαιδευτικοί με σχετική ακαδημαϊκή κατάρτιση. Ωστόσο, η πρόσβαση στους πόρους διέφερε σημαντικά. Ενώ ορισμένοι εκπαιδευτικοί λάμβαναν ολοκληρωμένα πακέτα υλικού, άλλοι ήταν υπεύθυνοι για την εύρεση ή/και δημιουργία υλικού χωρίς επίσημη υποστήριξη. Οι εκπαιδευτικοί τόνισαν ότι το υλικό δεν ήταν πάντα κατάλληλο, ειδικά για αρχάριους με περιορισμένες ψηφιακές ή γλωσσικές δεξιότητες. Πολλά υλικά ήταν υπερβολικά σύνθετα ή έλειπαν οπτικά και διαδραστικά στοιχεία. Οι διδάσκοντες περιέγραψαν πώς είτε επέλεγαν υπάρχον ψηφιακό υλικό ανάλογα με το επίπεδο και τις ανάγκες των μαθητών τους, είτε δημιουργούσαν δικό τους χρησιμοποιώντας διαδικτυακά εργαλεία και πηγές, ανάλογα με τις δυνατότητες του εκπαιδευτικού τους πλαισίου. 

Πιο αποτελεσματικά περιγράφηκαν τα υλικά που είναι απλοποιημένα, εξατομικευμένα και σχετίζονται με την καθημερινή ζωή. Οι εκπαιδευτικοί συχνά δρούσαν ως σχεδιαστές, αναθεωρώντας και αναδιαμορφώνοντας το περιεχόμενο στηριζόμενοι στις εμπειρίες και τις ανάγκες των μαθητών. Έτσι, η συνεχής ανάπτυξη του διδακτικού υλικού καθοδηγούνταν κυρίως από την ανατροφοδότηση των διδασκόντων, τον τακτικό αναστοχασμό πάνω στη διδακτική εμπειρία και τη σταδιακή αξιοποίηση ψηφιακών εργαλείων και τεχνολογιών.

Συνολικά, η μελέτη υπογραμμίζει ότι το διδακτικό υλικό δεν είναι στατικό, αλλά εξελίσσεται μέσα από τη χρήση, τη δημιουργικότητα και το εκάστοτε πλαίσιο. Η επιτυχία του εξαρτάται όχι μόνο από τον προσεκτικό σχεδιασμό, αλλά και από την παιδαγωγική επάρκεια και την προσαρμοστικότητα που χρειάζεται να έχουν οι εκπαιδευτικοί. Τα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη για θεσμικές δομές υποστήριξης που θα επιτρέπουν στους διδάσκοντες να συνεργάζονται, να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικό υλικό και να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις ανάγκες ενήλικων μαθητών δεύτερης γλώσσας σε ψηφιακά περιβάλλοντα.