Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή με τίτλο «Βιώσιμες Εφοδιαστικές Αλυσίδες στη Ναυτιλία:
Κερδοφορία έναντι Περιβαλλοντικής Ευθύνης» εξετάζει τη σύγχρονη πρόκληση που
αντιμετωπίζουν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες στην Ευρώπη: την ανάγκη συμμόρφωσης με
αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς χωρίς να θίγεται η οικονομική τους βιωσιμότητα.
Η μελέτη βασίζεται σε τρία βασικά ερευνητικά ερωτήματα: (1) Ποιοι είναι οι βασικοί
κανονισμοί βιωσιμότητας που επηρεάζουν τη ναυτιλία, (2) Ποια είναι τα κόστη συμμόρφωσης
για τις επιχειρήσεις, και (3) Είναι εφικτή η περιβαλλοντική βιωσιμότητα χωρίς να διακυβεύεται
η κερδοφορία;
Στο Πρώτο Κεφάλαιο, γίνεται εκτενής βιβλιογραφική ανασκόπηση, όπου παρουσιάζεται η
ιστορική και σύγχρονη εξέλιξη της ναυτιλίας, οι έννοιες της βιωσιμότητας και της
κερδοφορίας και η ανάλυση των κύριων περιβαλλοντικών ρυθμίσεων όπως οι IMO 2020,
EEXI/CII, EU ETS, FuelEU Maritime και SECA. Αναδεικνύεται πώς αυτοί οι κανονισμοί
επιβάλλουν οικονομικές και τεχνικές υποχρεώσεις, καθοδηγώντας παράλληλα τη μετάβαση
των επιχειρήσεων σε πιο «πράσινες» πρακτικές.
Στο Δεύτερο Κεφάλαιο, περιγράφεται η μεθοδολογία της έρευνας. Επιλέχθηκε συνδυαστική
προσέγγιση (ποσοτική και ποιοτική), μέσω ερωτηματολογίου απευθυνόμενου σε
επαγγελματίες του κλάδου. Το δείγμα επικεντρώθηκε σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται
κυρίως στη Μεσόγειο. Τα ευρήματα ανέδειξαν σημαντικά κόστη συμμόρφωσης, όπως
αυξημένες δαπάνες για καύσιμα, εγκατάσταση scrubbers, αγορά δικαιωμάτων εκπομπών (EU
ETS), υποδομές cold ironing και συστήματα ballast water.
Στο Τρίτο Κεφάλαιο, η ανάλυση των αποτελεσμάτων δείχνει ότι, παρότι το οικονομικό βάρος
είναι υψηλό, οι επιχειρήσεις που επενδύουν στρατηγικά, ενσωματώνουν τα κόστη στον
οικονομικό τους προγραμματισμό και υιοθετούν κατάλληλα εργαλεία αξιολόγησης, μπορούν
να ανταπεξέλθουν. Η κερδοφορία ενδέχεται να επηρεάζεται βραχυπρόθεσμα, αλλά η
μακροπρόθεσμη στρατηγική σχεδίαση επιτρέπει τη διατήρηση της βιωσιμότητας.
Συμπερασματικά, η εργασία επιβεβαιώνει ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρείες μπορούν να επιτύχουν
περιβαλλοντική βιωσιμότητα χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την οικονομική τους επιβίωση. Η
επιτυχία εξαρτάται από τη στρατηγική συμμόρφωση, τις εσωτερικές επενδύσεις και τη συνεχή
προσαρμογή σε ένα μεταβαλλόμενο κανονιστικό και επιχειρηματικό περιβάλλον.

The postgraduate dissertation titled "Sustainable Maritime Supply Chains: Profitability vs
Environmental Responsibility" investigates the evolving challenge for maritime passenger
shipping companies—how to align with demanding environmental regulations without
undermining profitability. Centered on three primary research questions, the study explores:
(1) which sustainability regulations currently shape the industry, (2) what the financial
implications of compliance are, and (3) whether a sustainable yet profitable future is
realistically achievable.
In the first chapter, the dissertation provides a thorough literature review, establishing the
theoretical and regulatory background. It outlines the historical importance of shipping, defines
sustainability and profitability in a maritime context, and analyzes major regulations such as
IMO 2020, EEXI, CII, EU ETS, FuelEU Maritime, and the Mediterranean SECA. These
regulatory frameworks are shown to impose both operational constraints and economic
pressures while guiding shipping companies toward more sustainable practices.
The second chapter explains the research methodology. A mixed-method approach was
adopted, combining quantitative data from structured questionnaires with qualitative insights
from open-ended responses. The sample focused mainly on ferry operators in the
Mediterranean. Key findings highlight that companies face high capital and operational costs—
especially for fuel, scrubber systems, emission allowances, shore power infrastructure, and
ballast water systems. The survey also revealed varying levels of compliance maturity and
strategic adaptation among companies.
In the third chapter, the results are synthesized to assess the broader financial and operational
impact of environmental compliance. The findings indicate that although the burden of
compliance is significant—especially due to EU ETS and low-sulfur fuel costs—many
companies integrate these costs into their financial planning and are increasingly applying costbenefit models to evaluate investments. While short-term profitability may be affected, the
long-term outlook can remain positive when sustainability is approached strategically.
In conclusion, the research confirms that maritime passenger shipping companies can indeed
achieve environmental sustainability without compromising financial viability. The key lies in
proactive adaptation, effective cost management, and continuous alignment with a rapidly
evolving regulatory and market environment.