Στην παρούσα διπλωματική εργασία έγινε έρευνα σε μια προσπάθεια να εντοπιστεί και να καταγραφεί ο βαθμός διατήρησης και η γνώση της κουδαρίτικης διαλέκτου στην Ήπειρο, της γλώσσας δηλαδή που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινότητά τους τα μπουλούκια των μαστόρων της πέτρας. Αρχικά στην εισαγωγή, γίνεται μια γενικότερη αναφορά στις γλωσσικές ποικιλίες της ελληνικής γλώσσας και τα ειδικά λεξιλόγια, για να καταλήξει η αναφορά αυτή στην ιστορία των κουδαρίτικων στο πέρασμα του χρόνου και τη διατήρησή της έως σήμερα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επιτόπια έρευνα, η οποία επικεντρώθηκε κυρίως στα χωρία στην ευρύτερη περιοχή της Κόνιτσας, από τα οποία προέρχονταν οι τεχνίτες αυτοί, καθώς επίσης και στο χωριό Πράμαντα των Βορείων Τζουμέρκων. Έγινε επικοινωνία με πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες, που ειδικεύονται στις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης με σκοπό να εντοπιστούν τεχνίτες της πέτρας που βρίσκονται στη ζωή και θα μπορούσαν να μεταφέρουν τη δική τους προσωπική εμπειρία. Με τη δική τους βοήθεια λοιπόν, πράγματι έγινε ο εντοπισμός των μαστόρων αυτών και στις δύο προαναφερθείσες περιοχές, οι οποίοι είναι χρήστες και γνώστες έως σήμερα της γλώσσα αυτής και ήταν διατεθειμένοι να παραχωρήσουν μια ηχογραφημένη συνέντευξη για το σκοπό αυτό. Έπειτα από τηλεφωνικές επαφές, ορίστηκαν επιτόπιες συναντήσεις με τους συγκεκριμένους μάστορες της πέτρας, οι οποίοι μέσα από μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση σε χαλαρό κλίμα, απάντησαν στις ερωτήσεις μας σχετικά με τη διατήρηση των κουδαρίτικων στη σημερινή εποχή. Στο επόμενο βήμα καταγράφηκε η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στις συνεντεύξεις. Στη συνέχεια σχεδιάστηκε ένα ερωτηματολόγιο, που στάλθηκε και αναρτήθηκε σε συγκριμένες σελίδες σε γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook). Συμπληρώθηκε από ένα δείγμα 100 περίπου ανθρώπων και των δύο φύλων, που δε σχετίζονται με το επάγγελμα αυτό, απευθυνόμενο σε όλους στα όρια της ελληνικής επικράτειας, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικής βαθμίδας και τόπο καταγωγής. Σκοπός μας ήταν να γίνει μια αρκετά εκτενής γεωγραφική έρευνα.

Έπειτα παρουσιάζονται αναλυτικά τα στατιστικά της έρευνας αυτής με γραφικές παραστάσεις καθώς και τα συμπεράσματα που προκύπτουν. Κλείνοντας τη διπλωματική αυτή εργασία τέθηκαν οι περιορισμοί και οι προοπτικές για μια πιθανή μελλοντική πάνω στο θέμα αυτό.

This postgraduate thesis explores the preservation and dissemination of the koudaritika dialect in the region of Epirus, the traditional language once spoken daily by itinerant stonemason groups known as bouloukia. The study begins with an overview of linguistic varieties within the Greek language, as well as specialized vocabularies and narrows its focus to the historical development of koudaritika over time.

Field research was conducted primarily in the wider area of Konitsa and the village of Pramanta in Northern Tzoumerka. Communications were established with civil engineers and architects specializing in traditional building techniques, in order to identify living stone craftsmen who could share firsthand experiences. With their assistance suitable participants were located who are still familiar with and actively use the dialect. These individuals agreed to give recorded interviews, contributing valuable oral data to the study.

Subsequent steps included on-site interviews with the craftsmen, conducted in an informal atmosphere to encourage open conversation. These discussions centered on the use and transmission of the dialect in modern times. The methodology of the interviews is thoroughly documented.

Additionally, a questionnaire was developed and disseminated via selected Facebook pages, targeting a general audience unrelated to the profession. Responses were collected from a diverse demographic across Greece, regardless of educational level or place of origin, with the aim of achieving broad geographic coverage.