Η παρούσα εργασία μελετά την ανάπτυξη της ακαδημαϊκής γλωσσικής ικανότητας των μαθητών/τριών  στο μάθημα της Ιστορίας σε δύο εκπαιδευτικές βαθμίδες, την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.  Το δείγμα αποτελείται από αυθεντικά γραπτά κείμενα μαθητών/τριών της ΣΤ΄ Δημοτικού και της Γ΄ τάξης του Γυμνασίου. Στόχος της συγκριτικής μελέτης ήταν η διερεύνηση της εξέλιξης του ιστορικού ακαδημαϊκού λόγου, σε σχέση με την ηλικία και το γραμματισμό, μέσω της ανάλυσης τεσσάρων γλωσσικών δεικτών: της ευχέρειας του λόγου, της συντακτικής πολυπλοκότητας, της λεξικής πυκνότητας και της γραμματικής μεταφοράς με τη χρήση της ονοματοποίησης. Ειδικότερα, η ευχέρεια αξιολογήθηκε μέσω του συνολικού αριθμού των λέξεων των κειμένων. Η συντακτική πολυπλοκότητα αποτυπώθηκε μέσω της μέτρησης δύο δεικτών: του Μέσου Μήκους Πρότασης (ΜΜΠ) και της Πυκνότητας Προτάσεων (ΠΠ) ανά Ελάχιστη Δομική Ενότητα (ΕΔΕ). Για τη λεξική πυκνότητα μετρήθηκε το σύνολο των λέξεων περιεχομένου (ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα, τροπικά επιρρήματα). Τέλος η γραμματική μεταφορά εστίασε στην μέτρηση των ονοματοποιήσεων ανά κείμενο.Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των γλωσσικών δεικτών έδειξαν ότι οι μαθητές/τριες της Γ΄ Γυμνασίου, έχουν αναπτύξει πιο σύνθετες γλωσσικές ακαδημαϊκές ικανότητες στο λόγο της Ιστορίας σε σχέση με τους μαθητές της ΣΤ΄ του Δημοτικού. Οι μαθητές/τριες της Γ΄ Γυμνασίου  παράγουν πιο εκτενή κείμενα με μεγαλύτερη ευχέρεια κάνοντας χρήση πιο αφηρημένων εννοιών και ονοματοποιήσεων υποδηλώνοντας τη μετάβαση σε πιο ακαδημαϊκές μορφές έκφρασης. Η συντακτική πολυπλοκότητα αυξήθηκε στο Γυμνάσιο, με τους μαθητές/τριες να χρησιμοποιούν μεγαλύτερο Μέσο Μήκος Προτάσεων (ΜΜΠ), ενώ η Πυκνότητα Προτάσεων (ΠΠ) ήταν αντίστροφη σε σχέση με το Δημοτικό. Η λεξική πυκνότητα ήταν υψηλότερη, με χρήση λεξικών λέξεων και περισσότερων ονοματοποιήσεων.

Τέλος, η μελέτη καταδεικνύει ότι η γλωσσική ωρίμανση στο λόγο της Ιστορίας ακολουθεί σταδιακή και διαφοροποιημένη εξέλιξη στο μαθητικό πληθυσμό, αναδεικνύοντας την ανάγκη για στοχευμένη υποστήριξη τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών ανά εκπαιδευτική βαθμίδα. 

This study investigates the development of students΄academic language proficiency in the subject of History across two educational levels: primary and secondary education. The research sample consists of authentic written texts produced by students in the sixth grade of primary school and the third grade of lower secondary school. The aim of this comparative study is to explore the progression of historical academic discourse in relation to age and literacy, through the analysis of four linguistic indicators: fluency, syntactic complexity, lexical destiny and grammatical metaphor via nominalization.Specifically, fluency was assessed by the total number of words per text. Syntactic complexity was measured using two indicators: Mean clause length (MCL) and clausal density (CD) the average number of clauses per T-unit, (Hunt, 1966). Lexical destiny was calculated as the proportion of content words (nouns, verbs, adjectives and adverbs of manner). Lastly, grammatical metaphor was examined through the frequency of nominalizations per text.The results of the analysis across all linguistic indicators demonstrated that third- grade students of lower secondary school have developed more advanced academic language abilities in historical discourse. These students produced longer texts with greater fluency, employing more abstract concepts and nominalizations, indicating a shift toward more academic forms of expression. Syntactic complexity increased in secondary education, with students using longer clauses (higher MLS), although sentence destiny (SD) was lower compared to primary school. Lexical destiny was also higher, with the use of more complex terms and a greater number of nominalizations.

In conclusion, the study highlights that linguistic maturation in historical writing follows a gradual and differentiated trajectory across educational levels, underscoring the need for targeted support for both students and teachers at each stage of schooling.