Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη διδασκαλία και την πρόσληψη του Ολοκαυτώματος στα γερμανικά σχολεία της Ελλάδας, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αναλύοντας το θεσμικό πλαίσιο, τις παιδαγωγικές πρακτικές, καθώς και τις στάσεις και αντιλήψεις των μαθητών γύρω από την ιστορία και τη μνήμη του Ολοκαυτώματος. Η μεθοδολογία συνδυάζει τη μελέτη των μνημονικών πολιτικών και του θεσμικού πλαισίου με ποσοτική εμπειρική έρευνα σε 81 μαθητές των δύο σχολείων μέσω ερωτηματολογίων. Τα ευρήματα αναδεικνύουν τόσο τις δυνατότητες όσο και τις προκλήσεις της διδασκαλίας του Ολοκαυτώματος, ιδίως σε πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα όπου οι ανταγωνιστικές μνήμες και οι σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές δυναμικές επηρεάζουν τη μαθησιακή διαδικασία. Η έρευνα επιδιώκει να συμβάλει στον επιστημονικό προβληματισμό σχετικά με τον ρόλο της ιστορικής εκπαίδευσης και ειδικότερα της εκπαίδευσης για το Ολοκαύτωμα στην ενίσχυση της δημοκρατικής πολιτειότητας των μαθητών.

This thesis examines the teaching and reception of the Holocaust in the German schools of Greece, in Athens and Thessaloniki, analyzing the institutional framework, pedagogical practices, as well as students’ attitudes and perceptions regarding the memory of the Holocaust. The methodology combines an analysis of the institutional framework with quantitative empirical research conducted through questionnaires with 81 students from the two schools. The findings highlight both the potential and the challenges of Holocaust education, particularly in multicultural environments where competing memories and contemporary socio-political dynamics influence the learning process. The research aims to contribute to the academic discourse on the role of history education, and in particular Holocaust education, in strengthening students’ democratic citizenship.