Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της αξιοποίησης των ψηφιακών εργαλείων και δραστηριοτήτων στην αυτοκατευθυνόμενη εκμάθηση της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας από ενήλικες μετανάστες και πρόσφυγες. Με επίκεντρο τη θεωρητική έννοια της αυτοκατευθυνόμενης μάθησης, δίνεται έμφαση στα χαρακτηριστικά, τα μοντέλα και τις παιδαγωγικές διαστάσεις που τη διέπουν. Επιπλέον, αναλύεται η διασύνδεσή της με τις εξελίξεις στις ψηφιακές τεχνολογίες. Αξιοποιώντας ποιοτική μεθοδολογία και ημιδομημένες συνεντεύξεις με ενήλικες μαθητές και μαθήτριες επιπέδου Β1-Β2, η έρευνα καταγράφει τις εμπειρίες, τις ανάγκες, τα κίνητρα και τις στρατηγικές που αναπτύσσουν στην προσπάθεια τους να μάθουν την ελληνική γλώσσα αυτόνομα, εκτός επίσημων δομών. Παράλληλα, η μέλετη εστιάζει στη χρήση ψηφιακών μέσων, όπως είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Instagram, Tik Tok), τα μεταφραστικά εργαλεία (Google Translate), τα προγράμματα γλωσσικής μάθησης (Duolingo, Μοοdle) και τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, δίνοντας έμφαση στους παράγοντες που ενισχύουν ή περιορίζουν την αποτελεσματικότητά τους. Τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι τα ψηφιακά εργαλεία όχι μόνο διευκολύνουν την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, αλλά ενισχύουν την αυτοπεποίθηση, την αυτονομία και την αίσθηση της ένταξης των μαθητών/τριών. Δεν απουσιάζουν, ωστόσο, οι προκλήσεις, με κυριότερες τη δυσκολία αξιολόγησης της εγκυρότητας του υλικού, την περιορισμένη πρόσβαση σε πόρους και την ανάγκη παιδαγωγικής καθοδήγησης. Η ερευνητική εργασία ολοκληρώνεται με προτάσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση της ψηφιακά υποστηριζόμενης αυτόνομης μάθησης, με στόχο μια πιο αποτελεσματική, προσβάσιμη και συμπεριληπτική γλωσσική εκπαίδευση για ενήλικες μετανάστες/στριες και πρόσφυγες.

This thesis addresses the use of digital tools and activities in the self-directed learning of Greek as a second/foreign language by adult migrants and refugees. Focusing on the theoretical concept of self-directed learning, particular emphasis is placed on its characteristics, models, and pedagogical dimensions. Furthermore, the study explores its interrelation with developments in digital technologies. Adopting a qualitative methodology and conducting semi-structured interviews with adult learners at B1–B2 level, the research records their experiences, needs, motivations, and learning strategies in their autonomous effort to acquire the Greek language outside formal educational settings. The study also investigates the use of digital media, such as social networking platforms (Instagram, TikTok), translation tools (Google Translate), language learning applications (Duolingo, Moodle), and artificial intelligence technologies, highlighting the factors that either facilitate or hinder their effectiveness. The findings demonstrate that digital tools not only support language acquisition but also enhance learners’ self-confidence, autonomy, and sense of inclusion. Nonetheless, several challenges are identified, notably the difficulty in assessing the reliability of materials, limited access to resources, and the need for pedagogical support. The study concludes with proposals aimed at strengthening digitally supported autonomous learning, promoting a more effective, accessible, and inclusive language education for adult migrants and refugees.