Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με το θέμα του μισογυνισμού στη διαδικτυακή
πλατφόρμα του Facebook. Στόχος είναι να απαντηθούν ερευνητικά ερωτήματα, όπως με
ποιον τρόπο εκφράζεται ο μισογυνισμός γλωσσικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ποιες
μορφές παίρνει, με τι τρόπους αναπαράγεται και ποιος είναι ο αντίκτυπος στην κοινωνία.

Προηγούμενες έρευνες (Bou – Franch & Garcés-Conejos Blitvich 2014, Ασημακόπουλος &
Σεραφής 2020, Κυριμλίδου 2022) έχουν δείξει ότι διάφορες κοινωνικές ομάδες, όπως οι
γυναίκες, οι μητέρες και οι ομοφυλόφιλοι, βιώνουν ρατσισμό διαδικτυακά. Στην παρούσα
εργασία στηριζόμαστε σε αυτές τις έρευνες και αξιοποιούμε τα μεθοδολογικά εργαλεία της
πραγματολογίας και της κριτικής ανάλυσης λόγου, προκειμένουν να εξετάσουμε πώς η
γλώσσα μπορεί να γίνει όχημα αναπαραγωγής και ισχυροποίησης του μισογυνισμού, με
σαφή αντίκτυπο πρώτον στην ψηφιακή «καθημερινότητα» των γυναικών και δεύτερον στην
νοοτροπία της κοινωνίας που επηρεάζεται σαφώς από το τι γράφεται στα social media.

Αναφορικά με την χρήση της συστημικής λειτουργικής γραμματικής του Halliday (1994)
και της κοινωνικοπολιτισμικής προσέγγισης του Fairclough (1989), αναλύουμε σε βάθος τα
δεδομένα, τα οποία προέρχονται από σχόλια με αρνητικά φορτισμένο περιεχόμενο που
αναπαράγονται από χρήστες/χρήστριες του Facebook, ενάντια σε μία διάσημη διαδικτυακά
και όχι μόνο προσωπικότητα της εγχώριας μουσικής σκηνής, την Δέσποινα Βανδή.

Όλα αυτά τα σχόλια αναπαράγουν κοινωνικά στερεότυπα που σχετίζονται με το γυναικείο
φύλο και μέσα από τη χρήση προσβλητικής γλώσσας, σαρκασμού, χιούμορ, ακόμα και
υβριστικού περιεχόμενου, υπερτονίζουν βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις τις ελληνικής
κοινωνίας απέναντι στη χειραφετημένη γυναίκα που στο δημόσιο βίο της κάνει επιλογές που
καταλύουν τις συγκεκριμένες πεποιθήσεις που προβάλλουν ένα συγκεκριμένο κανονιστικό
πρότυπο συμπεριφοράς για τις γυναίκες που ανήκουν στα χαρακτηριστικά της
συγκεκριμένης κατηγορίας.

This Master’s thesis addresses the issue of misogyny on social media platforms, namely
Facebook. It aims to answer questions such as how misogyny is expressed linguistically on
social media, what forms it takes, how it is perpetuated and what impact it has on society.

Previous studies (Bou-Franch & Garcés-Conejos Blitvich, 2014; Asimakopoulos & Serafis,
2020; Kyrimlidou, 2022) have demonstrated that various social groups, including women,
mothers, and homosexuals, encounter online discrimination. Drawing on these studies, this
thesis uses the methodological tools of pragmatics and critical discourse analysis to examine
how language can become a vehicle for reproducing and reinforcing misogyny. This has a
clear impact on the ‘everyday life’ of women in the digital sphere and on society’s mentality,
which is clearly influenced by what is written on social media.

Using Halliday’s (1994) Systemic Functional Grammar and Fairclough’s (1989) sociocultural
approach, we analyse data consisting of negative comments posted by Facebook users
targeting the well-known Greek singer Despina Vandi.

All of these comments reproduce social stereotypes related to gender. Through offensive
language, sarcasm, humour and obscene and abusive content, they highlight deeply rooted
prejudices in Greek society against emancipated women who make choices in their public
lives that challenge dominant beliefs and project a normative behavioural model for women
fitting this category.