Η παρούσα διπλωματική εργασία εξέτασε τους τρόπους με τους οποίους τα έμφυλα
υποκείμενα αποδομούν, νοηματοδοτούν και συγκατασκευάζουν την έμφυλη ταυτότητα
στο πλαίσιο της ψηφιακής σφαίρας, με κεντρικό ερευνητικό ερώτημα το πώς
αναδιαμορφώνεται η έμφυλη, δημοκρατική ιδιότητα του πολίτη και ποιες συνδηλώσεις
αποκτά στην ιστορική συνθήκη της ψηφιακής εποχής. Η ανάλυση εστίασε στις
αλληλεπιδράσεις σε νήματα σχολίων στο Instagram, μία εκ των δημοφιλέστερων
πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης. Εμφορούμενη από το θεωρητικό πεδίο του
φεμινιστικού στοχασμού για την ιδιότητα του πολίτη και τη δημόσια σφαίρα, καθώς
και τα ριζοσπαστικά προτάγματα του κυβερνοφεμινιστικού ακτιβισμού, η εργασία
αυτή προσέγγισε το διαδίκτυο όχι απλώς ως τεχνολογία του φύλου, αλλά ως χώρο
συλλογικής πολιτικής δράσης.
Η μεθοδολογική προσέγγιση βασίστηκε στη φεμινιστική κριτική ανάλυση λόγου σε
συνδυασμό με ψηφιακή εθνογραφική παρατήρηση. Το υλικό συλλέχθηκε από δημόσιες
αναρτήσεις στο Instagram, επιλεγμένες με βάση θεματικά hashtags που παραπέμπουν
σε ταυτότητες και εκφράσεις φύλου. Τα ευρήματα καταδεικνύουν τρεις διακριτές
διαλεκτικές πρακτικές αντίστασης: την άμεση αποδόμηση κανονιστικών ρητορικών
μέσω απορριπτικής αντιμιλίας, την αναγωγή στη βιωματική γνώση ως αντι-ηγεμονική
πηγή νοηματοδότησης, και τη δημιουργία διαθεματικών, αλληλέγγυων κοινοτήτων
λόγου και συμμαχιών. Οι πρακτικές αυτές εννοιολογήθηκαν ως ένα ενιαίο σύστημα
λόγου, το οποίο οι χρήστριες της πλατφόρμας αξιοποιούν αντιστεκόμενες στην
έγκλησή τους ως έμφυλα υποκείμενα υπαγόμενα στην ηγεμονική ιδεολογία για το
φύλο.
Ακόμη, συζητήθηκαν οι συνδηλώσεις των ευρημάτων για την έμφυλη ιδιότητα του
πολίτη στην ψηφιακή εποχή. Μέσα από τη διαεθνική φύση των συζητήσεων στο
Instagram, αναδεικνύονται μορφές αντίστασης στον ηγεμονικό λόγο και
συγκροτούνται υποτελείς εναλλακτικές δημόσιες σφαίρες. Αυτές οι ψηφιακές
συναθροίσεις πλαισιώθηκαν ως πεδία πολιτικής δράσης, όπου διαρρηγνύονται οι
κοινωνικά εμπεδωμένες, διχοτομικές θεωρήσεις για το φύλο αλλά και συντελείται μία
ριζοσπαστική επανανοηματοδότηση του τι συνιστά δημόσια σφαίρα στην ψηφιακή
εποχή και πώς συμμετέχουν τα έμφυλα υποκείμενα σε αυτήν.                              Συνολικά, η εργασία ανέδειξε το Instagram ως πεδίο έμπρακτης φεμινιστικής
παρέμβασης και συγκρότησης αντιηγεμονικών πολιτικών μορφωμάτων και
εναλλακτικών προτάσεων για τη νοηματοδότηση του έμφυλου πολιτικού υποκειμένου,
στην κοινωνικο-ιστορική συνθήκη της ψηφιακής εποχής.

This thesis examined the ways in which gendered subjects deconstruct, give meaning
to, and co-construct gender identity within the context of the digital sphere, with a
central research question concerning how the gendered, democratic citizenship is
reshaped and what connotations it acquires in the historical condition of the digital era.
The analysis focused on interactions within Instagram comment threads, one of the
most popular social networking platforms. Drawing on feminist theoretical approaches
to citizenship and the public sphere, as well as the radical imperatives of cyberfeminist
activism, this study approached the internet not merely as a gendered technology, but
as a space of collective political action.
The methodological framework combined feminist critical discourse analysis with
digital ethnographic observation. The data was collected from public Instagram posts,
selected through thematic hashtags referencing gender identities and expressions. The
findings revealed three distinct dialogical practices of resistance: the direct
deconstruction of normative rhetoric through oppositional speech, the use of
experiential knowledge as an anti-hegemonic source of meaning-making, and the
creation of intersectional, solidarity-based discursive communities and alliances. These
practices were conceptualized as a unified discursive system, through which platform
users resist their interpellation as gendered subjects subjected to hegemonic gender
ideologies.
Furthermore, the implications of the findings for understanding gendered citizenship in
the digital age were discussed. Through the transnational nature of Instagram
discussions, forms of resistance to hegemonic discourse emerged, leading to the
formation of subaltern counterpublics. These digital gatherings were framed as spaces of political action, where socially entrenched binary conceptions of gender are
disrupted, and a radical re-signification of the public sphere—and gendered subject
participation within it—is enacted.
Overall, this thesis highlighted Instagram as a site of tangible feminist intervention and
the formation of counter-hegemonic political formations and alternative visions for
understanding the gendered political subject in the socio-historical context of the digital
era.