Social justice and multiculturalism in primary education: Teachers’ Educational practices towards managing cultural and linguistic differences

Κοινωνική δικαιοσύνη και πολυπολιτισμικότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση:Οι εκπαιδευτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών για την διαχείριση πολιτισμικών και γλωσσικών διαφορών. (greek)

  1. MSc thesis
  2. ΤΑΝΙΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
  3. Γλωσσική Εκπαίδευση για πρόσφυγες και μετανάστες (LRM)
  4. 18 July 2025
  5. Αγγλικά
  6. 160
  7. Θεοδοσιάδου Κυριακή
  8. Κυριακή Θεοδοσιάδου | Ευαγγέλου, Οδυσσέας
  9. Primary education, intercultural education, educational policy, inclusive practices, migrants, refugees
  10. ΄΄lrm52
  11. 3
  12. 30
  13. 73
    • The present study aims, despite its limited scale, to investigate how primary teachers in Greek schools understand and apply educational practices in order to foster Interculturalism and social justice when working in culturally and linguistically diverse classrooms. In recent decades, due to migration and refugee movements, Greece has experienced significant demographic changes. As a result, the school population to be increasingly diverse. Despite some policy efforts to promote intercultural education, such as the establishment of Intercultural schools, the gap between policy and practice persists. This study is based on qualitative method and draws on semi-structured interviews with six female teachers of Primary education that work in urban and semi-urban school settings with migrant and refugee students among their school population. The findings are organized around three thematic axes-pedagogical, didactic and institutional- and point out the complexity between teacher agency and systemic limitations. Teachers expressed their awareness on the significance of Interculturalism and showed commitment to educational practices that aim the inclusion. They also put an emphasis on the acknowledgment of students’ cultural identities and the value of their cultural capital in the learning process. However, rigid curricula, absence of bilingual material and lack of institutional support challenge their efforts. The study reveals that their efforts, dependent on personal initiative, are rarely supported by coherent policy or sufficient resources. As a matter of fact, intercultural and socially just education remains more aspirational than systemic in Greece. The study concludes by calling for extensive reforms. Consistent professional development, inclusive curricula and culturally responsive teaching resources are significant to bridge the gap between ideology and practice to foster equitable educational environments for students of all sociolinguistic backgrounds.
    • Η παρούσα μελέτη στοχεύει, παρά την περιορισμένη κλίμακα της, να διερευνήσει πώς οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα ελληνικά σχολεία κατανοούν και εφαρμόζουν εκπαιδευτικές πρακτικές για την προώθηση της διαπολιτισμικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης όταν εργάζονται σε πολιτιστικά και γλωσσικά ποικιλόμορφες τάξεις. Τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω μεταναστευτικών και προσφυγικών κινημάτων, η Ελλάδα έχει βιώσει σημαντικές δημογραφικές αλλαγές έχοντας ως αποτέλεσμα, ο σχολικός πληθυσμός να είναι ολοένα και πιο διαφοροποιημένος. Παρά τις κάποιες πολιτικές προσπάθειες για την προώθηση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, όπως η ίδρυση Διαπολιτισμικών σχολείων, το χάσμα μεταξύ πολιτικής και πρακτικής παραμένει. Αυτή η μελέτη βασίζεται στην ποιοτική μέθοδο και σε ήμι-δομημένες συνεντεύξεις με έξι γυναίκες εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που εργάζονται σε αστικές και ήμι-αστικές σχολικές εγκαταστάσεις με μετανάστες και πρόσφυγες μαθητές στον σχολικό πληθυσμό τους. Οι εκπαιδευτικοί εξέφρασαν την ευαισθητοποίηση τους για τη σημασία της διαπολιτισμικότητας και έδειξαν αφοσίωση προς τις εκπαιδευτικές πρακτικές που στοχεύουν στην ένταξη. Έδωσαν επίσης έμφαση στην αναγνώριση της πολιτιστικής ταυτότητας των μαθητών και στην αξία του πολιτιστικού κεφαλαίου τους στη μαθησιακή διαδικασία. Ωστόσο, τα άκαμπτα προγράμματα σπουδών, η απουσία δίγλωσσου υλικού και η έλλειψη θεσμικής υποστήριξης δυσκολεύουν τις προσπάθειές τους. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι οι προσπάθειές τους, που εξαρτώνται από την προσωπική πρωτοβουλία, σπάνια υποστηρίζονται από συνεκτική πολιτική ή επαρκείς πόρους. Στην πραγματικότητα, η διαπολιτισμική και κοινωνικά δίκαιη εκπαίδευση παραμένει περισσότερο φιλοδοξία παρά σύστημα στην Ελλάδα. Η μελέτη καταλήγει ζητώντας εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις. Η συνεπής επαγγελματική ανάπτυξη, τα προγράμματα σπουδών χωρίς αποκλεισμούς και οι πολιτιστικά ανταποκρινόμενοι πόροι διδασκαλίας είναι σημαντικά για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ ιδεολογίας και πρακτικής για την προώθηση δίκαιων εκπαιδευτικών περιβαλλόντων για μαθητές όλων των κοινωνικό-γλωσσικών υποβάθρων
  15. Hellenic Open University
  16. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές