Η παρούσα εργασία αποτελεί μια μελέτη στην οποία εξετάζεται η κατασκευή των έμφυλων ταυτοτήτων στην ελληνική ραπ μουσική και προτείνεται σε αυτή η διδακτική αξιοποίηση συγκεκριμένων ελληνικών ραπ τραγουδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η ραπ μουσική κατέχει σημαντική θέση στην κοινωνική πραγματικότητα των εφήβων και είναι πλέον απαραίτητη η κριτική προσέγγιση της. Σύμφωνα με σύγχρονες κοινωνιογλωσσολογικές προσεγγίσεις, οι γλωσσικές επιλογές λειτουργούν ως βασικά εργαλεία μέσα από τα οποία κατασκευάζονται και εκφράζονται ταυτότητες. Στην παρούσα μελέτη, διερευνάται ο ρόλος των γλωσσικών και σημειωτικών τρόπων στην ανάδυση της νεανικής ταυτότητας και της έμφυλης υποκειμενικότητας, οι οποίες συνδέονται με κοινωνικά στερεότυπα για τη θέση των φύλων. Παράλληλα, εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο οι δημιουργοί της ελληνικής ραπ μουσικής αναπαριστούν την κοινωνική πραγματικότητα και τις σχέσεις εξουσίας που την διαπερνούν. Η μεθοδολογική προσέγγιση που υιοθετείται αντλεί εργαλεία από τη Συστημική Λειτουργική Γραμματική, ενταγμένη στο πλαίσιο της κοινωνικοπολιτισμικής Κριτικής Ανάλυσης Λόγου του Fairclough. Το ερευνητικό υλικό αποτελείται από πέντε επιλεγμένα τραγούδια της ελληνικής ραπ σκηνής, τα οποία αναλύονται ως πολιτισμικά κείμενα. Από την ανάλυση προκύπτει ότι οι ραπ καλλιτέχνες, μέσα από τους στίχους τους, αναγνωρίζουν τα κυρίαρχα στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας σχετικά με την αρρενωπότητα και τη θηλυκότητα και συχνά επιχειρούν να τα ανατρέψουν. Οι ανδρικές ταυτότητες παρουσιάζονται ως δυναμικές και συνδεδεμένες με την ελευθερία της έκφρασης, ενώ οι γυναικείες ταυτότητες αναδεικνύονται ως ανεξάρτητες και διεκδικητικές. Η έρευνα εστιάζει σε μια λιγότερο μελετημένη θεματική,  τη ραπ μουσική ως φορέα έμφυλων και κοινωνικών ταυτοτήτων, εντάσσοντας την ανάλυση της στο πλαίσιο των νεανικών υποκουλτούρων. Τέλος, προτείνεται η παιδαγωγική αξιοποίηση της μελέτης στο πλαίσιο εκπαιδευτικών προγραμμάτων κριτικού γραμματισμού, με στόχο τη σύνδεση της σχολικής διδασκαλίας της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας με σύγχρονα πολιτισμικά ενδιαφέροντα των μαθητών/τριών.

This paper presents a study that explores the construction of gender identities in Greek rap music and proposes the educational use of selected Greek rap songs within the teaching process. Rap music holds a significant place in the social reality of adolescents, making its critical engagement in education increasingly necessary. According to contemporary sociolinguistic approaches, linguistic choices function as essential tools through which identities are constructed and expressed. This study investigates how linguistic and semiotic modes contribute to the formation of youth identity and gender subjectivity, which are often shaped by social stereotypes regarding the roles of men and women. Furthermore, it examines how Greek rap artists represent social reality and the power relations embedded within it. The methodological framework is based on Systemic Functional Grammar, situated within the sociocultural perspective of Critical Discourse Analysis as developed by Fairclough. The research material consists of five selected songs from the Greek rap scene, which are analyzed as cultural texts. The analysis reveals that rap artists, through their lyrics, acknowledge dominant gender stereotypes in Greek society and often attempt to challenge them. Masculine identities are portrayed as dynamic and linked to freedom of expression, while feminine identities are represented as independent and assertive. This research focuses on a relatively underexplored area: rap music as a vehicle for the articulation of gendered and social identities, particularly within the context of youth subcultures. Finally, the study is proposed for educational use within critical literacy programs, aiming to connect the teaching of Modern Greek Language and Literature with the contemporary cultural interests and experiences of students.