Στην Διπλωματική εργασία περιγράφεται η ιστορία του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, η οποία ξεκινάει τις τελευταίες δεκαετίες της Οθωμανικής κυριαρχίας στον χώρο της Μακεδονίας και φτάνει μέχρι σήμερα. Η προσέγγιση επιχειρείται μέσα από την οπτική της Δημόσιας Ιστορίας, για έναν ιστορικό χώρο στον οποίο συντελέστηκαν γεγονότα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, έναν χώρο με κτίρια χαρακτηρισμένα από το ΥΠ.ΠΟ μνημεία νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, έναν δημόσιο χώρο που αποτέλεσε για πολλά έτη αντιπολιτευτικό διακύβευμα ως προς τη διεκδίκηση του, για να αποδοθεί τελικά στο Δήμο Παύλου Μελά και στους πολίτες του ως Μητροπολιτικό Πάρκο.
Το αποτέλεσμα της έρευνας απέδειξε τη στενή σχέση της ιστορίας του στρατοπέδου με
τους ευρύτερους πολιτικό-κοινωνικο-χωρικούς μετασχηματισμούς της Δυτικής
Θεσσαλονίκης, της πόλης και εν γένει της χώρας.
Φτάνοντας στο σήμερα, διερευνάται η πολιτική που ακολουθήθηκε από την τοπική
αυτοδιοίκηση και την κεντρική κυβέρνηση, για τη διαχείριση του στρατοπέδου ως εν δυνάμει δημόσιο αγαθό και ως ιστορικός χώρος.