Η παρούσα εργασία εξετάζει το φαινόμενο του χιούμορ στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο, εστιάζοντας σε δείγμα κωμωδίων που γράφτηκαν και παρουσιάστηκαν στην Ελλάδα από την αρχή της οικονομικής κρίσης έως και σήμερα. Στόχος είναι η ανάδειξη των θεωρητικών εργαλείων και τεχνικών που επιστρατεύονται στη θεατρική γραφή για την πρόκληση γέλιου, η ανάλυση του χιούμορ στο θέατρο, καθώς και το πώς η θεατρική γραφή έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση στην οποία βρισκόταν η χώρα για μακροχρόνιο διάστημα.

Αρχικά παρουσιάζονται οι κυριότερες θεωρίες για το χιούμορ, και πιο συγκεκριμένα εκείνες της ασυμφωνίας, της υπεροχής, της έκπληξης, της υποκρισίας και της ψυχικής εκτόνωσης. Κατόπιν οι θεωρίες αυτές συσχετίζονται με τεχνικές που έχουν κατά κόρον χρησιμοποιηθεί στη θεατρική κωμωδία. Στο κύριο μέρος της μελέτης, και αφού γίνεται ιστορική αναφορά στην ελληνική θεατρική κωμωδία από την αρχαίο μέχρι και το σύγχρονο θέατρο, εφαρμόζονται οι προαναφερθείσες θεωρίες σε έξι σύγχρονα ελληνικά θεατρικά έργα, με κοινό χαρακτηριστικό τους τη συγγραφή τους μετά την εκκίνηση της οικονομικής κρίσης: Το καμ μπακ του Βασίλη Κατσικονούρη, Όποιος θέλει να χωρίσει… του Γιώργου Καπουτζίδη, 170 τετραγωνικά (Moonwalk) του Γιώργου Τσουρή, Αράφ του Γιάννη Τσίρου,  Η Καρυάτιδα! επίσης του Καπουτζίδη και το Merde! του Suyako. Μέσα από την κειμενική ανάλυση των έργων αυτών επισημαίνονται οι μηχανισμοί του χιούμορ που χρησιμοποιήθηκαν από τους συγγραφείς, ενώ στη θεματολογία τους αναζητώνται προβληματισμοί που αφορούν την οικονομική κρίση και που πιθανώς αντανακλώνται στα κείμενα. Τέλος η εργασία ολοκληρώνεται με το δημιουργικό μέρος, τη συγγραφή ενός πρωτότυπου κωμικού θεατρικού μονόπρακτου με τίτλο Όλα καλά!, όπου ενσωματώνονται τεχνικές του χιούμορ αλλά και θεματολογία που άπτεται της οικονομικής κρίσης.

Η παρούσα μελέτη συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας του χιούμορ και του κωμικού στο ελληνικό θέατρο, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο η κωμωδία αντανακλά και αποτελεί σχόλιο των προβληματισμών της ελληνικής κοινωνίας.

This paper examines the phenomenon of humor in contemporary Greek theatre, focusing on a selection of comedies written and staged in Greece from the onset of the economic crisis to the present day. Its aim is to highlight the theoretical tools and techniques employed in playwriting to provoke laughter, to analyze the function of humor in theatre, and to explore how playwriting has been influenced by the long-term economic crisis that the country experienced.

The study begins by presenting the main theories of humor, more specifically those of incongruity, superiority, surprise, hypocrisy, and relief. These theories are then linked to techniques that have been widely used in theatrical comedy. In the main part of the study, following a historical overview of Greek theatrical comedy from ancient times to the present, the aforementioned theories are applied to six contemporary Greek plays, all written after the beginning of the economic crisis: The comeback by Vassilis Katsikonouris, Whoever wants to break up… by George Kapoutzidis, 170 square meters (Moonwalk) by George Tsouris, Araf by Yiannis Tsiros, The Caryatid! also by Kapoutzidis, and Merde! by Suyako. Through analysis of these plays, the mechanisms of humor employed by the playwrights are identified, while themes related to the economic crisis—and how these may be reflected in the texts—are explored.

The study concludes with a creative component: the writing of an original comedic one-act play titled All good!, which incorporates techniques of humor as well as subject matter related to the economic crisis.

This research contributes to a deeper understanding of the function of humor and comedy in Greek theatre and of the ways in which comedy reflects and comments on the concerns of Greek society.