Η σύγχρονη αρχαιολογία ενσωματώνει ολοένα και περισσότερο τις φυσικές επιστήμες και την τεχνολογία στην αναλυτική της μεθοδολογία, αναδεικνύοντας ένα νέο επιστημονικό πεδίο, την αρχαιομετρία. Η παρούσα εργασία εξετάζει τις σημαντικότερες σύγχρονες τεχνικές φυσικοχημικής ανάλυσης που εφαρμόζονται στην αρχαιολογική έρευνα, εστιάζοντας στη συμβολή τους στην καταανόηση της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται μέθοδοι φασματοσκοπίας όπως η Raman, η XRF και η LIBS, καθώς και τεχνικές όπως η χρωματογραφία και η φασματομετρία μαζών, οι οποίες επιτρέπουν την ανάλυση σύνθετων υλικών, οργανικών καταλοίπων και επιμέρους χημικών συστατικών. Παράλληλα, διρευνάται η εφαρμογή της μοριακής γενετικής και της ανάλυσης αρχαίου DNA, τόσο σε ανθρώπινα όσο και σε φυτικά κατάλοιπα, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες για τη βιολογική και πολιτισμική ιστορία του παρελθόντος. Επιπλέον η εργασία αναφέρεται σε σύγχρονες μεθόδους χρονολόγησης, όπως η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 και η δενδροχρονολόγηση, καθώς και σε εξειδικευμένες τεχνικές για τη μελέτη υλικών όπως το κεχριμπάρι και το αρχαίο χαρτί. Συνολικά, η μελέτη αποδεικνύει ότι η διαθεματική προσέγγιση και η αξιοποίηση προηγμένων τεχνολογιών προσφέρουν νέα δεδομένα και ερμηνευτικά εργαλεία, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανασύνθεση του αρχαίου κόσμου.

Modern archaeology increasingly integrates the nature sciences and technology into its analytical methodology, highlighting a new scientific field, archaeometry. This paper examines the most significant contemporary techniques of physicochemical analysis applied in archaeological research, focusing on their contribution to understanding material cultural heritage. Specifically, it presents spectroscopic methods such as Raman, XRF and LIBS, as well as techniques like chromatography and mass spectrometry, wich allow for the analysis of complex materials, organic residues and individual chemical components. At the same time, it explores the application of molecular genetics and ancient DNA analysis, both in human and plant remains, providing valuable information about the biological and cultural history of the past. Furthermore, the paper discusses modern dating methods, such as radiocarbon dating and dendrochronology, as well as specialized techniques for studing materials such as amber and ancient paper. Overall, the study demonstrates that an interdisciplinary approach and the use of advanced technologies offer new data and interpretive tools, making a decisive contribution to the reconstruction of the ancient world.