Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη συγκρότηση της μνήμης στον δημόσιο αστικό και ψηφιακό χώρο, μέσα από την περίπτωση της πόλης της Αμαλιάδας. Στόχος αποτελεί η ανάλυση των τρόπων με τους οποίους συγκροτούνται μνήμες και ιστορικά αφηγήματα, τόσο στον φυσικό χώρο, μέσω των μνημείων, όσο και στον ψηφιακό χώρο, μέσα από ψηφιακές κοινότητες, όπως ομάδες και σελίδες στο Facebook αλλά και την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Ήλιδας. Η μελέτη εστιάζει στη σύνδεση μνήμης, χώρου και ταυτότητας, αναδεικνύοντας τις διαδικασίες επιλογής, ανάδειξης ή αποσιώπησης συγκεκριμένων ιστορικών αφηγήσεων που σχετίζονται με την τοπική ιστορία της Αμαλιάδας.
Η εργασία δομείται σε επιμέρους ενότητες που επιχειρούν να αναδείξουν τις πολλαπλές διαστάσεις της μνημονικής συγκρότησης. Αρχικά, παρουσιάζεται συνοπτικά μια αναδρομή της ιστορίας της Αμαλιάδας, ως θεμέλιο για την κατανόηση του μνημονικού της φορτίου. Στη συνέχεια, αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο ο δημόσιος αστικός χώρος μετατρέπεται σε φορέα μνήμης, μέσω της χωρικής τοποθέτησης μνημείων, των τελετών και των επετείων, όσο και τα ιστορικά νοήματα που φέρουν. Σε δεύτερο επίπεδο, εξετάζεται η συγκρότηση της μνήμης στον ψηφιακό χώρο, με επίκεντρο τις διαδικτυακές ομάδες που αναφέρονται στην Αμαλιάδα, καθώς και την επίσημη ψηφιακή παρουσία του Δήμου. Η ανάλυση του ψηφιακού περιεχομένου αναδεικνύει τη συμβολή των πολιτών στην αναπαραγωγή ή και αναθεώρηση των κυρίαρχων αφηγήσεων, αναδεικνύοντας τη μνήμη ως διαρκώς μεταβαλλόμενο και συμμετοχικό πεδίο.
Τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι η μνήμη δεν είναι στατική αλλά διαμορφώνεται δυναμικά μέσα από διαρκείς διαπραγματεύσεις μεταξύ φορέων εξουσίας, συλλογικοτήτων και ατομικών υποκειμένων. Ο δημόσιος και ψηφιακός χώρος λειτουργούν ως πεδία διαρκούς συμβολικής σύγκρουσης και πολιτισμικής διαπραγμάτευσης. Η περίπτωση της Αμαλιάδας αναδεικνύεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα των τρόπων με τους οποίους η τοπική ιστορία, η πολιτική συγκυρία και τα ψηφιακά περιβάλλοντα συνδιαμορφώνουν το συλλογικό παρελθόν στο παρόν.

This thesis examines the construction of memory in public urban and digital spaces through the case study of the city of Amaliada. Its aim is to analyze the ways in which memories and historical narratives are formed—both in physical space, through monuments, and in digital space, through online communities such as Facebook groups and pages, as well as the official website of the Municipality of Ilida. The study focuses on the interconnection between memory, space, and identity, highlighting the processes through which certain historical narratives related to the local history of Amaliada are selected, emphasized, or silenced.
The thesis is structured into sections that attempt to illuminate the multiple dimensions of memory construction. It begins with a brief historical overview of Amaliada, serving as a foundation for understanding the city’s memory landscape. It then analyzes how public urban space becomes a vehicle of memory through the spatial placement of monuments, commemorative ceremonies, and anniversaries, along with the historical meanings they convey. On another level, the thesis examines the formation of memory in digital space, focusing on online groups related to Amaliada and the official digital presence of the Municipality. The analysis of digital content reveals the role of citizens in reproducing or even revising dominant narratives, presenting memory as a constantly evolving and participatory field.
The research findings indicate that memory is not static, but is dynamically shaped through ongoing negotiations between authorities, collectives, and individuals. Both public and digital spaces function as arenas of continuous symbolic conflict and cultural negotiation. The case of Amaliada emerges as a representative example of how local history, political context, and digital environments co-shape the collective past in the present.