Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να μελετήσει και να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο μια αριστερή εφημερίδα, ο Ριζοσπάστης εξέλαβε και σχολίασε το νέο πολιτικό κίνημα του φασισμού που αναδείχθηκε στην Ιταλία. Πρόκειται στην ουσία για μια ανάλυση πολιτικού και ιδεολογικού περιεχομένου που ανακύπτει από την μελέτη του Τύπου. Το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται η μελέτη αυτή είναι η ελληνοϊταλική κρίση του 1923 που εκδηλώθηκε με δύο ξεχωριστά επεισόδια. Στο πρώτο μέρος της εργασίας δίνονται εκτενείς ιστορικές πληροφορίες για τα δύο αυτά επεισόδια, τις δολοφονίες των μελών της ιταλικής αντιπροσωπείας στην Κακαβιά και την ιταλική εισβολή και τον βομβαρδισμό της Κέρκυρας που ακολούθησε. Παράλληλα εξετάζονται οι δύο διεθνείς θεσμοί, η Κοινωνία των Εθνών και η Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη, αλλά και η συμβολή τους στην επίλυση της κρίσης. Στο δεύτερο μέρος παρατίθενται τα χωρία του Ριζοσπάστη, όπου γίνεται αναφορά στο ελληνοιταλικό ζήτημα αλλά και στον φασισμό εν γένει. Η παρουσίαση αφορά όλα τα φύλλα της εφημερίδας που ακολούθησαν το πρώτο επεισόδιο μέχρι και τις ημέρες μετά την λήξη της κρίσης. Στο τέλος της εργασίας περιλαμβάνονται τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από την προσεκτική μελέτη των δημοσιευμάτων του Ριζοσπάστη αναφορικά με την πολιτική και ιδεολογική ματιά με την οποία προσέγγισε το θέμα η Αριστερά της εποχής.

The present thesis aims to study and highlight the way in which a leftist newspaper, Rizospastis, perceived and commented on the new political movement of fascism that emerged in Italy. It is essentially an analysis of political and ideological content arising from the study of the press. The subject on which this study focuses is the Greek-Italian crisis of 1923, which manifested in two separate episodes. In the first part of the work, extensive historical information is provided about these two episodes, the murders of the members of the Italian delegation in Kakavia, and the Italian invasion and the subsequent bombing of Corfu. At the same time, the two international institutions, the League of Nations and the Ambassadors' Conference, are examined, as well as their contribution to the resolution of the crisis. In the second part, the excerpts from Rizospastis are presented, where reference is made to the Greco-Italian issue as well as to fascism in general. The presentation concerns all the issues of the newspaper that followed the first episode up to the days after the end of the crisis. At the end of the work, the conclusions that can be drawn from the careful study of the publications of Rizospastis regarding the political and ideological perspective with which the Left of the time approached the issue are included.