Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο, όπως διαμορφώνεται στη συλλογή διηγημάτων Το τέλος της μικρής μας πόλης, του Δημήτρη Χατζή. Επίσης, γίνεται απόπειρα κινηματογραφικής διασκευής του διηγήματος "Ο Σιούλας ο Ταμπάκος". Βασικός στόχος είναι η ανάδειξη των κοινωνικών και οικονομικών μετασχηματισμών της μεσοπολεμικής πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, όπως αυτοί αποτυπώνονται μέσα από το λογοτεχνικό βλέμμα του συγγραφέα. Η εργασία προσεγγίζει την αφηγηματική σύνθεση του Δημήτρη Χατζή ως πολιτισμικό τεκμήριο, εστιάζοντας στην παρακμή των παραδοσιακών κοινωνικών δομών και την ανάδυση ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, που επηρεάζει τις ταυτότητες και τους ρόλους των ατόμων στον κοινωνικό ιστό.

Αναλύεται διεξοδικά η βιογραφική και εργογραφική πορεία του συγγραφέα, ιδίως η ιδεολογική του διαδρομή και οι επιρροές που δέχθηκε από την πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα της εξορίας. Παράλληλα, ερμηνεύονται τα αφηγηματικά στοιχεία του τόπου και του χρόνου στα διηγήματα, με έμφαση στην πόλη των Ιωαννίνων, η οποία, χωρίς να κατονομάζεται, λειτουργεί ως πεδίο κοινωνικών συγκρούσεων και μεταβολών. Η κινηματογραφική διασκευή του διηγήματος "Ο Σιούλας ο Ταμπάκος" επιχειρεί την οπτική αναπαράσταση του αρχικού κειμένου, με σεβασμό στην ψυχολογική και θεματική του πυκνότητα. Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το έργο του Δημήτρη Χατζή συνιστά ένα σύνθετο αφηγηματικό μηχανισμό, ο οποίος δεν περιορίζεται στην ιστορική αναπαράσταση αλλά συνιστά και ένα εργαλείο στοχασμού πάνω στις δομές εξουσίας, τη μετάβαση των κοινωνιών και την ηθική της επιβίωσης του απλού ανθρώπου σε περιόδους κρίσης.