Η εργασία αυτή αποτελεί μια προσέγγιση του εικαστικού έργου του καλλιτέχνη David Shrigley και παρακολουθεί τον διάλογο του έργου του με θεωρίες κριτικής που αναπτύχθηκαν κυρίως εντός του 20ου αι. Ο David Shrigley γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1968 στο Macclesfield στη Μεγάλη Βρετανία, σπούδασε στο School of Art της Γλασκώβης και είναι ενεργός καλλιτέχνης από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ως και σήμερα. Εκτός από τη ζωγραφική και τη γλυπτική έχει ασχοληθεί επίσης με τη φωτογραφία, τη σκηνοθεσία, τη μουσική και την ποίηση.
Η μελέτη ξεκινά με τη σκιαγράφηση της ορθολογικής παράδοσης της νεωτερικότητας, δηλαδή τον Διαφωτισμό, για να μεταβεί στην κριτική της μέσω της Σχολής της Φρανκφούρτης, των θεωριών της καθημερινής ζωής και της θεωρίας της μετανεωτερικότητας. Παράλληλα με το πολιτικο-φιλοσοφικό επίπεδο της ανάλυσης γίνεται εκτενής αναφορά στις αισθητικές προεκτάσεις αυτών των θεωριών σε συνδυασμό με τις θεωρίες περί του Ωραίου, με τη φιλοσοφία της μοντέρνας τέχνης αλλά και τον ρόλο των εικόνων στην καθημερινότητά μας και την κουλτούρα γενικότερα. Μας δίνεται η ευκαιρία, επίσης, να ανακαλύψουμε κάποια κομβικά σημεία στην καλλιτεχνική έκφραση που συνδέονται με τις καινοτομίες που αναγνωρίζουμε και στην εικαστική τέχνη του David Shrigley. Στη συνέχεια η μελέτη επικεντρώνεται στην ανάλυση των θεωριών του χιούμορ και της ειρωνίας και του τρόπου με τον οποίο αυτά λειτουργούν σε εικαστικό επίπεδο, καθώς χιούμορ και ειρωνία είναι αναπόσπαστα κομμάτια της τέχνης του David Shrigley. Τέλος, η εργασία προχωρά σε μια πιο ειδική ανάλυση σχετικά με τον καλλιτέχνη, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα παραδείγματα από το εικαστικό του έργο που αναδεικνύουν τη φιλοσοφία της τέχνης του και το ιδιαίτερό του στυλ, όπου γίνεται εμφανής ο διάλογος με τις παραπάνω θεωρίες και αναγνωρίζονται οι κοινοί τόποι της κριτικής τους που αναπτύσσονται σε όλη την έκταση αυτής της εργασίας.

This paper is an approach to the visual work of the artist David Shrigley that traces the dialogue of this work with theories of criticism developed mainly within the 20th century. David Shrigley was born in September 1968 in Macclesfield, Great Britain. He studied at the Glasgow School of Art and has been an active artist since the mid-1990s to the present day. Apart from painting and sculpture he has also worked in photography, film directing, music and poetry.
The study begins with the outline of the rational tradition of modernity, namely the Enlightenment, in order to move on to its critique by the Frankfurt School, by the theories of everyday life and by the theory of postmodernity. Alongside the political-philosophical level of analysis, extensive reference is made to the aesthetic implications of these theories and in conjunction with theories of the Beautiful, the philosophy of modern art and the role of images in our everyday life and culture in general. In this part we discover some key points in artistic expression that are linked to the innovations we also recognize in David Shrigley's visual art.The study then focuses on the analysis of the theories of humour and irony and how they function on a visual level, as humour and irony are integral parts of David Shrigley's art. Finally, the paper proceeds to a more specific analysis on the artist's work, using selected examples from his visual art that highlight his aesthetic philosophy and his particular style, in which the dialogue with the theories mentioned above becomes evident and the common ground of their critique is recognized.