Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των στάσεων μαθητών/τριών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης απέναντι στις νεοελληνικές διαλέκτους και στην ένταξη τους στο σχολικό πρόγραμμα, καθώς και η ανάδειξη του καταλυτικού ρόλου της εκπαίδευσης στην παρεμπόδιση της υποχώρησης των διαλέκτων και στην κατάρριψη των προκαταλήψεων απέναντι σε όσους τις μιλούν. Στο θεωρητικό μέρος γίνεται αναφορά στις γεωγραφικές ποικιλίες που αποκόπηκαν νωρίς από τον κύριο κορμό της ελληνικής γλώσσας και δεν ακολούθησαν τις νεότερες αλλαγές της, αλλά και σε όσες συμπορεύτηκαν και ακολούθησαν τις γλωσσικές εξελίξεις του κύριου κορμού της. Στη συνέχεια παρουσιάζονται με τη μορφή συγκριτικών πινάκων κάποια από τα βασικά φωνολογικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά τεσσάρων διαλέκτων και περιγράφονται οι λειτουργίες της νεοελληνικής κοινής και η σχέση της με τις υπόλοιπες διαλέκτους. Επιπλέον, γίνεται αναφορά στην έννοια της γλωσσικής υποχώρησης και περιγράφονται τα αίτια και οι συνέπειες αυτού του γλωσσικού φαινομένου. Τέλος, περιγράφεται η θέση των νεοελληνικών διαλέκτων στο Λύκειο και τονίζεται ο ρόλος που μπορεί το εκπαιδευτικό σύστημα να διαδραματίσει στην αποδυνάμωση των στερεοτύπων που αφορούν τις διαλέκτους και τους ομιλητές τους. Στο ερευνητικό μέρος επιχειρείται η διερεύνηση της στάσης 21 μαθητών/τριών Β’ Λυκείου που φοιτούν σε σχολείο αστικής περιοχής του νομού Θεσσαλονίκης, τόσο απέναντι στις τοπικές γλωσσικές ποικιλίες και σε όσους τις μιλούν όσο και απέναντι στην ένταξη της μελέτης των διαλέκτων στο γλωσσικό μάθημα του Λυκείου πριν και μετά τη σχετική με αυτές διδακτική πλαισίωση. Από την ανάλυση των δεδομένων προκύπτει ότι η πλειοψηφία των μαθητών/τριών είχε εξαρχής θετική στάση απέναντι στις γεωγραφικές γλωσσικές ποικιλίες και στους ομιλητές αυτών και οι περισσότεροι θα επιθυμούσαν την ένταξη των διαλέκτων στο Λύκειο, ενώ για όσους είχαν αρνητική στάση, η τρίωρη διδακτική πλαισίωση δεν ήταν αρκετή για να τη μεταβάλει.

The purpose of this work is to investigate the secondary education students’ attitudes towards Modern Greek dialects and their incorporation in the Greek teaching curriculum, as well as to highlight the decisive importance of the education in preventing the dialects’ shift and in dismantling prejudices against those who speak them. In the theoretical part, reference is made to the geographical varieties that were cut off early from the main body of the Greek language and did not follow its newer changes, but also to those that coexisted and followed the linguistic developments of the main body of the Greek language. Furthermore, some of the basic phonological and morphological characteristics of four dialects are presented in comparative tables and the functions of standard Modern Greek and its relationship with others dialects are described. Therefore, reference is made to the language shift and the causes and consequences of this linguistic phenomenon are mentioned. Finally, the position of Modern Greek dialects in high school is described and the role that the education can play in weakening stereotypes about dialects and their speakers is emphasized. In the research part, an attempt is made to investigate the 21 second- year high school students’ attitudes who attend in an urban area school of the prefecture of Thessaloniki, both towards local language varieties and those who speak them, as well as towards the inclusion of the study of dialects in the high school language course before and after the related teaching session. From the analysis of the data, it appears that the majority of students had a positive attitude towards geographical language varieties and their speakers from the beginning and that most of them would like dialects to be included in high school, while for those who had a negative attitude, the three- hour teaching session was not enough to change it.