Multilingual and multicultural classrooms have become a commonality in Greek education due to the number of refugee and migrant students in Greek schools, which has proliferated over the past decade. Educators working in such environments need practices that cater for this diverse group of students and translanguaging is a practice that could benefit multilingual students in terms of linguistic development and social inclusion. This particular practice could be further enhanced and bring a new dynamic to the multicultural classroom by taking advantage of artificial intelligence technology which has emerged recently as a helpful tool in multicultural education. Even though such practices show great potential on a theoretical level, when it comes to catering for multilingual and multicultural learners, it would be interesting to delve into Greek educators’ perspectives in order to determine to what extent the aforementioned practices are realized and/or supported in Greek state schools. For this reason, a qualitative study was conducted in the form of eight semi-structured interviews of Greek educators working in state schools and being responsible for multilingual and multicultural classes. The research questions aimed at the familiarity of Greek educators with the practice of translanguaging and their first language use in the classroom, whether and to what extent they rely on artificial intelligence technology to cater for their students’ needs and the potential benefits that such technological tools may have on diverse groups of students. The data from the interviews were analyzed using a thematic analysis by pinpointing thematic patterns that relate to the research questions. The research findings suggested that Greek educators, though familiar with translanguaging and first language use in the multicultural classroom, their familiarity comes from personal experience and effort and thus the way they apply this practice in the classroom does not reach the full potential that it can have regarding the development and inclusion of diverse students. When it comes to artificial intelligence technologies, it was found that due to lack of training and specific guidance by the Greek educational school system, educators in Greece feel that there is a need for new technological tools that could possibly rely on artificial intelligence as they show great potential, but they  are not properly trained and schools are not properly equipped in order to bring such tools into the multilingual and multicultural classroom in a way that takes advantage of their potential and works effectively for their students.

Οι πολυγλωσσικές και πολυπολιτισμικές τάξεις αποτελούν σύνηθες φαινόμενο στην εκπαίδευση στην Ελλάδα, καθώς ο αριθμός των μαθητών που είναι πρόσφυγες ή μετανάστες έχει πολλαπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία. Οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε τέτοια περιβάλλοντα χρειάζονται πρακτικές οι οποίες είναι κατάλληλες για αυτή την ποικιλόμορφη ομάδα μαθητών και η διαγλωσσικότητα είναι μια πρακτική που θα μπορούσε να οφελήσει τους πολύγλωσσους μαθητές όσον αφορά στη γλωσσική τους εξέλιξη και στην κοινωνική τους ένταξη. Αυτή η συγκεκριμένη πρακτική θα μπορούσε να ενισχυθεί περαιτέρω και να φέρει μια νέα δυναμική στην πολυπολιτισμική τάξη αν αξιοποιηθεί η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης η οποία έχει κάνει τελευταία την εμφάνισή της ως ένα βοηθητικό εργαλείο στην πολυπολιτισμική εκπαίδευση. Παρόλο που τέτοιες πρακτικές δείχνουν να έχουν εξαιρετικές προοπτικές σε θεωρητικό επίπεδο, όταν πρόκειται για την κάλυψη των αναγκών των πολυγλωσσικών και πολυπολιτισμικών μαθητών, θα ήταν ενδιαφέρον να ερευνηθούν οι προοπτικές των Ελλήνων εκπαιδευτικών έτσι ώστε να καθοριστεί το κατά πόσο οι συγκεκριμένες πρακτικές εφαρμόζονται και/ή υποστηρίζονται μέσα στα Ελληνικά Δημόσια σχολεία. Γι’αυτό το λόγο, μια ποιοτική έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη μορφή οκτώ ημιδομημένων συνεντευξέων σε Έλληνες εκπαιδευτικούς που δουλεύουν σε Δημόσια σχολεία και είναι υπεύθυνοι για πολυγλωσσικές και πολυπολιτισιμικές τάξεις. Τα ερευνητικά ερωτήματα στοχεύανε στην εξοικείωση των Ελλήνων εκπαιδευτικών με την πρακτική της διαγλωσσικότητας και τη χρήση της πρώτης γλώσσας των μαθητών στην τάξη, στο αν και σε τι βαθμό βαζίσονται στη χρήση τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης για να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών τους και τα πιθανά οφέλη που τέτοια τεχνολογικά εργαλεία ίσως έχουν σε ποικιλόμορφες ομάδες μαθητών. Τα δεδομένα των συνεντεύξεων αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας μια θεματική ανάλυση όπου εντοπίστηκαν θεματικά μοτίβα τα οποία συσχετίζονταν με τα ερευνητικά ερωτήματα. Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, αν και εξοικειωμένοι με τη διαγλωσσικότητας και τη χρήση της πρώτης γλώσσας των μαθητών στην πολυπολιτισμική τάξη, η εξοικείωσή τους προέρχεται από προσωπική εμπειρία και προσπάθεια με αποτέλεσμα ο τρόπος που εφαρμόζουν αυτή την πρακτική στην τάξη να μην εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές της στο μέγιστο βαθμό όσον αφορά την εξέλιξη και την συμπερίληψη των μαθητών από διαφορετικά περιβάλλοντα. Όσον αφορά τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, ανακαλύφθηκε ότι λόγω της έλλειψης εκπαίδευσης και συγκεκριμένης καθοδήγησης από το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα νιώθουν ότι υπάρχει ανάγκη για νέα τεχνολογικά εργαλεία τα οποία θα μπορούσαν εν δυνάμει να βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη καθώς δείχνει να έχει εξαιρετικές προοπτικές, αλλά δεν είναι κατάλληλα καταρτισμένοι και τα σχολεία δεν είναι καταλλήλως εξοπλισμένα έτσι ώστε να έρθουν τέτοια εργαλεία στην πολυγλωσσική και πολυπολιτισμική τάξη με τρόπο που να εκμεταλλεύται πλήρως τις δυνατότητές τους και να λειτουργεί αποτελεσματικά για τους μαθητές.